Żeromin (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1867–1924[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Populacja (1924[2]) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Żeromin – dawna gmina wiejska istniejąca do końca 1924 roku w woj. łódzkim. Siedzibą władz gminy był Żeromin.
Za Królestwa Polskiego gmina Górki należała do powiatu łodzińskigo (łódzkiego) w guberni piotrkowskiej[3][4].
W okresie międzywojennym gmina Żeromin należała do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. Składała się z miejscowości: Aleksandrówek (wieś), Garbów (wieś), Garbówek (wieś), Głuchów (wieś), Gołygów (wieś), Gołygów I (folwark), Gołygów II (folwark), Grabina Wola (wieś i folwark), Józefów (folwark), Królewska Wola (wieś), Kruszów (wieś i folwark), Krzyżówka (wieś), Ochota (kolonia), Ostrówek (wieś), Rzepki (wieś), Szynczyce (wieś i folwark), Szynczyckie Budy (wieś), Tuszynek (folwark), Tuszynek (wieś), Wodzyn (wieś), Wodzyn Majoracki (wieś), Wodzyn-Okupniki (wieś), Wodzyn Prywatny (wieś), Wodzynek Szlachecki (wieś), Żeromin (wieś i folwark) i Żeromińska Ruta (wieś)[2].
Gminę Żeromin zniesiono 1 stycznia 1925 roku[5]:
- mniejszą część jej obszaru włączono do gminy Czarnocin w powiecie łódzkim – Budy Szynczyckie, Krzyżówkę, Ochotę, Ostrówek, Rzepki i Szynczyce;
- z pozostałej części jej obszaru (oraz z obszaru zniesionej gminy Górki) utworzono nową gminę Kruszów w tymże powiecie.
Przypisy
- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. łódzkiego.
- ↑ a b Skorowidzu miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
- ↑ Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, str. 279)
- ↑ Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, str. 359)
- ↑ Dz.U. z 1924 r. nr 104, poz. 950
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).