Żleb Karczmarza

Żleb Karczmarza z Doliny Wielickiej (z lewej)

Zaśnieżony Żleb Karczmarza z ogromnym stożkiem piargowym

Żleb Karczmarza (słow. Krčmárov žľab) – żleb we wschodniej ścianie masywu Gerlacha, opadający z Lawiniastej Przełączki w kierunku Długiego Stawu Wielickiego. Jest to jeden z największych żlebów w Tatrach, jego długość to ok. 800 m. W dolnych partiach ma ok. 100 m szerokości, natomiast w górnych zwęża się i ma jedynie kilkanaście metrów szerokości. Jest bardzo stromy, nawet latem zdarza się, że jest wypełniony śniegiem. Stanowi jedną z nielicznych w Tatrach drogę typu alpejskiego. Jest również bardzo niebezpieczny z racji samoczynnych lawin kamiennych. U jego wylotu znajduje się Długi Staw Wielicki. Zsypujący się żlebem kamienny gruz utworzył ogromny stożek piargowy, który zasypał już znaczną część Długiego Stawu i nadal go zasypuje.

Pochodzenie nazwy żlebu nie jest do końca jasne. Ivan Bohuš, podając przypuszczalną etymologię tej nazwy, przytacza relację Franza Dénesa, spiskoniemieckiego taternika i badacza Tatr, w roczniku Węgierskiego Towarzystwa Karpackiego (MKE), w której ten podawał, iż przyłapał w owym żlebie zasadzającego się na kozice kłusownika, karczmarza z którejś podtatrzańskich wsi, pouczył go o niewłaściwym postępowaniu i na pamiątkę nazwał bezimienny dotąd żleb Żlebem Karczmarza^[1]. Józef Nyka przypuszcza, że bardziej prawdopodobne byłoby pochodzenie nazwy od nazwiska (Karczmarz lub słowackiego Krčmár), niż od zajęcia kłusownika^[2].

Powyżej Żlebu Karczmarza znajduje się mniejszy Żleb Darmstädtera, którego piargi również zasypują Długi Staw.

Historia

Pierwsze wejścia żlebem na Gerlach:

• Ludwig Darmstädter, August Otto i Hans Stabeler, 22 lipca 1899 r. – letnie,
• Janusz Chmielowski, Károly Jordán, Klemens Bachleda, Johann Franz (senior) i Paul Spitzkopf, 15 stycznia 1905 r. – zimowe.

Przypisy

Bibliografia

• Wawrzyniec Żuławski: Sygnały ze skalnych ścian. Wyd. I. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1954.
• Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
• Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.