Żmuda II
Żmuda II (Zmuda, Schmude, Schmudden, Zmuda-Dąbrowski, Zmuda-Gostkowski) – kaszubski herb szlachecki.
Opis herbu
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu błękitnym pas złoty, nad nim cztery takież kłosy w pas, pod nimi trzy takież kłosy w pas. Klejnot: nad hełmem w koronie dwa rogi bawole błękitne, na każdym po dwa (lub trzy) kłosy zaćwieczone na zewnątrz. Labry: błękitne, podbite złotem.
Najwcześniejsze wzmianki
Herb wymieniają Nowy Siebmacher, Ledebur (Adelslexikon der preussichen Monarchie von...), Winckler (Die nationalitaten Pomerellens) oraz Żernicki (Der polnische Adel, Die polnischen Stamwappen). Herb pochodzi z pieczęci jakiegoś von Schmude służącego w armii pruskiej.
Rodzina Żmuda
Używany przez Żmudów mających działy w Gostkowie.
Herbowni
Żmuda (Zmuda, Schmude, Schmudden). Według Żernickiego także z nazwiskami odmiejscowymi Gostkowski i Dąbrowski (wówczas Żmuda funkcjonuje jako przydomek).
Rodzina nosząca nazwisko lub przydomek Żmuda nosiła wiele innych herbów. Pełna lista dostępna w haśle Żmuda.
Przypisy
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.
Bibliografia
- Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej T.2. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2007, s. 311. ISBN 978-83-924425-9-2.
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |
- Wikiprojekt Herby
- Portal:Heraldyka