Żołna zielona
Merops superciliosus[1] | |||
Linnaeus, 1766 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | żołna zielona | ||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Żołna zielona[3] (Merops superciliosus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny żołn (Meropidae), zamieszkujący Afrykę Subsaharyjską. Nie jest zagrożony wyginięciem.
- Podgatunki i zasięg występowania
Wyróżnia się dwa podgatunki M. superciliosus[4][5]:
- M. s. superciliosus Linnaeus, 1766 – wschodnia Afryka, Madagaskar i Komory
- M. s. alternans Clancey, 1971 – zachodnia Angola i północno-zachodnia Namibia
- Morfologia
Mierzy 28–30 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi 46–48 cm. Masa ciała 40–48 g[4]. W ubarwieniu nie występuje dymorfizm płciowy, ale samiec ma dłuższe środkowe sterówki. Ogólnie cała zielona. Żółte gardło, odcięte od piersi pomarańczową kreseczką, czarna maska, białe czoło. Niebieskie policzki i obrzeżenie maski. Dziób jak u żołny.
- Ekologia i zachowanie
Zachowuje się podobnie jak żołna zwyczajna. Głos analogiczny jak u żołny, lecz twardszy. Zasiedla otwarte i suche tereny, zazwyczaj niedaleko zbiorników wodnych.
- Status
IUCN uznaje żołnę zieloną za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako szeroko rozpowszechniony i zazwyczaj pospolity. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za stabilny[2].
Przypisy
- ↑ Merops superciliosus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b Merops superciliosus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Meropidae Rafinesque, 1815 - żołny - Bee-eaters (wersja: 2019-10-10). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-09-28].
- ↑ a b Fry, H. & Boesman, P.: Olive Bee-eater (Merops superciliosus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-27].
- ↑ F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Todies, motmots, bee-eaters. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-02-27]. (ang.).
Bibliografia
- Paul Sterry, Andrew Cleve, Andy Clements, Peter Goodfellow: Ptaki Europy: przewodnik ilustrowany. Warszawa: Świat Książki, 2007. ISBN 978-83-247-0818-5.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Frank Vassen, Licencja: CC BY 2.0
Olive Bee-eater, Ambola, SW Madagascar
Swarowski 80 HD 30 X, Coolpix P5100 (Adapter DCB)