Żołnierz Wolności

„Żołnierz Wolności”

Częstotliwość	dziennik
Państwo	Polska
Pierwszy numer	12 czerwca 1943
Ostatni numer	1991
ISSN	0137-9402
OCLC	839139701
Odznaczenia

Żołnierz Wolności – gazeta ludowego Wojska Polskiego, wydawana w latach 1943–1991.

Dziennik został założony z inicjatywy polskich komunistów skupionych w Związku Patriotów Polskich dla potrzeb propagandowych formującej się 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, w Sielcach nad Oką w ZSRR. Nazwa nawiązywała do gazety, która pod tą właśnie nazwą towarzyszyła Polakom walczącym po stronie rządu republikańskiego w Hiszpanii w Brygadach Międzynarodowych^[1].

Pierwszy numer ukazał się 12 czerwca 1943 roku. Redakcja gazety opublikowała co najmniej pięć „Dodatków Religijnych”^[1] opracowanych przez kapelana dywizji, ks. mjr. Wilhelma Kubsza. Jednorazowy nakład gazety wynosił 2 tys. egzemplarzy. 25 kwietnia 1944 roku redakcja i drukarnia Gazety 1 Polskiej Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki przeniosła się do Sum, gdzie dwa dni później wydała pierwszy numer „Głosu Żołnierza” – Gazety Armii Polskiej.

W 1945, już w Polsce, zmienia nazwę na „Polska Zbrojna”.

Od dnia 22 lipca 1950 roku gazeta ukazywała się pod pierwotnym tytułem „Żołnierz Wolności”^[1].

Obok problematyki wojskowej prezentował oficjalne stanowisko partii – uważany był za drugą, obok „Trybuny Ludu”, najważniejszą tubę propagandową rządzących Polską komunistów. Po marcu 1968, w okresie pierwszej „Solidarności” oraz stanu wojennego reprezentował linię partyjnego „betonu”.

W 1986 rozpoczęto wydawanie dodatku do pisma zatytułowanego „IKS – Informatyka, Komputery, Systemy”, poświęconego głównie mikrokomputerom ośmiobitowym.

W 1991 tytuł znów zmieniono na „Polska Zbrojna”.

Odznaczenia

W 1963 gazeta Wojska Polskiego „Żołnierz Wolności” została odznaczona Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy za całokształt działalności w 20-leciu^[2].

W 1976 roku redakcja „Żołnierza Wolności” została odznaczona Orderem Sztandaru Pracy I klasy^[3][4].

Redaktorzy naczelni

• oficer bez stopnia / por. Henryk Werner (VI 1943 – II 1944)^[1]
• chor. Stanisław Nadzin (II – IV 1944)^[1]

Przypisy

Bibliografia

• Remigiusz Surgiewicz, Z dziejów prasy frontowej ludowego Wojska Polskiego 1943–1945, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 1 (27), Warszawa 1963.
• Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1965, s. 22–24