Żołynia

Artykuł

50°9′40″N 22°18′32″E

- błąd

39 m

WD

50°10'0.1"N, 22°19'0.1"E, 50°12'N, 22°18'E

- błąd

14 m

Odległość

877 m

Żołynia
wieś
Ilustracja
Centrum Żołyni z dworcem autobusowym
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

łańcucki

Gmina

Żołynia

Liczba ludności (2011)

5188[1][2]

Strefa numeracyjna

17

Kod pocztowy

37-110[3]

Tablice rejestracyjne

RLA

SIMC

0667750[4]

Położenie na mapie gminy Żołynia
Mapa konturowa gminy Żołynia, w centrum znajduje się punkt z opisem „Żołynia”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Żołynia”
Położenie na mapie powiatu łańcuckiego
Mapa konturowa powiatu łańcuckiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Żołynia”
Ziemia50°09′40″N 22°18′32″E/50,161111 22,308889
Strona internetowa

Żołynia (niem. Schelling)[5]wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie łańcuckim, w gminie Żołynia; siedziba gminy Żołynia[6][4]. Przy drodze wojewódzkiej 877 ŁańcutLeżajsk.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego. Dawne miasto lokowane około 1720 roku, pozbawione praw miejskich przed 1918 rokiem[7].

Przyroda

W Żołyni, przy drodze do Białobrzegów, rośnie najgrubsza w Polsce sosna zwyczajna o pojedynczym pniu. To monumentalne drzewo ma pień o obwodzie 442 cm (w 2016)[8], wysokość – 14,5 m (w 2013)[9]. Z drzewem wiąże się legenda, jakoby pod sosną wypoczywał Król Jan III Sobieski (sosna jest prawdopodobnie znacznie młodsza, szacuje się jej wiek na 250 lat).

Części wsi

Integralne części wsi Żołynia[6][4]
SIMCNazwaRodzaj
0667767Bikówkaczęść wsi
0667840Gajówkaprzysiółek
0667773Jagielnieczęść wsi
0667780Kmiecieczęść wsi
0667879Kopanie Żołyńskieprzysiółek
0667796Miastoczęść wsi
0667804Rakiczęść wsi
0667885Zagóraprzysiółek
0667810Zakącieczęść wsi
0667827Żołynia Dolnaczęść wsi
0667833Żołynia Górnaczęść wsi
Monument Adama Mickiewicza

Historia

Wieś, położona w powiecie przemyskim, była własnością Stanisława Herakliusza Lubomirskiego, została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku[10].

W nocy 24 na 25 kwietnia 1943 r. doszło do największej akcji bojowej Armii Krajowej obwodu łańcuckiego, tj. odbicia więźniów z aresztu w Żołyni.

16 sierpnia 1943 roku oddział Gwardii Ludowej „Iskra” pod dowództwem Jana Paducha ps. „Janek” opanował miejscowość. Zniszczono urząd gminny i pocztowy, mleczarnię i rozpędzono komisję przygotowującą listy mieszkańców do deportacji[11].

4 czerwca 1943 roku Niemcy przeprowadzili pacyfikację, podczas której zamordowano 14 osób.

Po wojnie wieś została odznaczona Krzyżem Grunwaldu w dowód uznania za postawę w czasie okupacji[12].

Znane osoby z Żołyni

Zobacz też

Przypisy

  1. Wieś Żołynia w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2018-02-24] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-02-23].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1623 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. Żołynia. Wirtualny Sztetl
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  7. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 88-89.
  8. Rejestr Polskich Drzew Pomnikowych (RPDP): Sosna Jana Sobieskiego (pol.). [dostęp 2016-04-16].
  9. Krzysztof Borkowski, Robert Tomusiak, Paweł Zarzyński. Drzewa Polski. 2016. s. 92
  10. Andrzej Gliwa, Wykaz zniszczeń we wsiach i miastach ziemi przemyskiej po najeździe tatarskim z 1672 roku : (cz. I), w: Prace Historyczno-Archiwalne, Tom 13 (2003), Rzeszów 2003, s. 183.
  11. Józef Bolesław Gargas „Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942–1945” Wydawnictwo MON 1971, s. 357
  12. Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa „Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939–1945”, Sport i Turystyka 1988, s. 631. ISBN 83-217-2709-3.
  13. Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 3.
  14. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego w Złoczowie za rok szkolny 1920/21. Złoczów, 1921, s. 10.
  15. Strona diecezji sandomierskiej. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  16. 65-lecie pracy twórczej Józefa Bosaka

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Subcarpathian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Podkarpackie Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 50.9 N
  • S: 48.95 N
  • W: 21.03 E
  • E: 23.66 E
POL województwo podkarpackie flag.svg
Flaga województwa podkarpackiego
Żołynia - centrum i dworzec autobusowy.jpg
Autor: Wojciech Muła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Żołynia - centrum i dworzec autobusowy
Żołynia - monument A.Mickiewicza.jpg
Autor: Wojciech Muła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Żołynia, skwer przy ul. Mickiewicza - monument upamiętniający Adama Mickiewicza