Żuaw (półpostać)
.jpeg) | |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania | 1888 |
| Medium | |
| Wymiary | 65,0 × 54,0 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
1.jpeg) | |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania | 1888 |
| Medium | |
| Wymiary | 31,5 × 23,6 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Żuaw (półpostać) (hol. De zouaaf, ang The Zouave (Half Length))[1] – obraz olejny (nr kat.: F 423, JH 1486), akwarela (nr kat.: F 1482, JH 1487)[2] i rysunek (nr kat.: F 1482a, JH 1535)[3] wykonane przez Vincenta van Gogha latem 1888 podczas jego pobytu w Arles.
Okoliczności powstania
W lutym 1888 Vincent van Gogh opuścił Paryż udając się do Arles w Prowansji, leżącej na południu Francji, gdzie miał nadzieję na założenie kolonii artystycznej[4]. Mieszkając tam, artysta zwrócił uwagę na oddział żuawów – kolorowo umundurowanych, pochodzących z Afryki Północnej żołnierzy, którzy stacjonowali w tym mieście po wykonaniu zadania w Indochinach. Tuż po swoim przyjeździe van Gogh był świadkiem zamieszek, wywołanych domniemanym zamordowaniem dwóch żuawów przez Włochów, które to wydarzenie zmąciło obraz starego, prowincjonalnego miasteczka[5].
W czerwcu 1888 van Gogh namalował portret żuawa, którego przypuszczalnie poznał za pośrednictwem Paula-Eugène'a Millieta, oficera trzeciego regimentu żuawów, który sam pozował mu do portretu trzy miesiące później[6]. O rozpoczęciu prac nad portretem żuawa artysta donosił bratu:
Porozmawiajmy o czymś innym. Mam wreszcie modela – żuawa, chłopaka o drobnej twarzy, o karku byka i oczach tygrysa, zacząłem jeden [jego] portret i rozpocznę drugi. Popiersie, które namalowałem, jest strasznie ciężkie. W błękitnym mundurze koloru błękitnych, emaliowanych garnków, wykończonym na czerwono i blado-pomarańczowo, z dwiema cytrynowożółtymi gwiazdami na piersi, zwyczajny błękit, a bardzo trudny do wykonania[7].
Opis
Portret przedstawia popiersie żuawa, ubranego w niebieski mundur z czerwonymi i żółtymi wyłogami i z błękitną szarfą, z krwistoczerwoną czapką z niebieskim pomponem na głowie. Twarz mężczyzny jest opalona przez słońce, włosy czarne, krótko ostrzyżone, oczy kocie i niespokojne, pomarańczowe i zielone, mała głowa osadzona na potężnym karku. Tło obrazu stanowią szorstkie, zielone drzwi i mur z pomarańczowych cegieł, przedzielonych białymi, gipsowymi spoinami[8].
Pod koniec lipca i na początku sierpnia van Gogh wykonał na podstawie niedawno namalowanych obrazów kilka ze swoich rysunków. Rysując postać, artysta starannie przełożył wyrazistość zaskakujących kombinacji kolorów na rozmaitość oraz gęstość kontrastujących znaków, w tym kropek, pasków i intensywnych cieniowań. Oczekując na przyjazd Paula Gauguina do Arles, Van Gogh wysłał (pod pretekstem propozycji zakupu obrazu Gauguina) ten i kilka innych rysunków do Johna Petera Russella[4].
Zobacz też
Uwagi
Przypisy
- ↑ David Brooks: The Paintings: The Zouave (Half Length) (ang.). Vincent Van Gogh Gallery. [dostęp 2013-04-18].
- ↑ David Brooks: The Watercolours: The Zouave (Half Length) (ang.). Vincent Van Gogh Gallery. [dostęp 2013-04-18].
- ↑ David Brooks: The Drawings: The Zouave, Half-Length (ang.). Vincent Van Gogh Gallery. [dostęp 2013-04-18].
- ↑ a b Jennifer Blessing: Collection Online - Vincent van Gogh (ang.). www.guggenheim.org. [dostęp 2013-04-18].
- ↑ Field 2006 ↓, s. 199, 202.
- ↑ Field 2006 ↓, s. 243, 260.
- ↑ Van Gogh Museum, Amsterdam: 629: To Theo van Gogh. Arles, Thursday, 21 June 1888. (fr.). www.vangoghletters.org. [dostęp 2013-04-18]. Cytat: Parlons d’autre chose. j’ai enfin un modèle – un Zouave – c’est un garçon à petite figure, à cou de taureau, à l’oeil de tigre, et j’ai commencé par un portrait et recommencé par un autre. le buste que j’ai peint de lui était horriblement dur.7 en uniforme du bleu des casseroles emaillées bleues, à passementerie d’un rouge orangé fané avec deux étoiles citron sur la poitrine, un bleu commun et bien dur à faire.
- ↑ Van Gogh Museum, Amsterdam: 653: To Willemien van Gogh. Arles, Tuesday, 31 July 1888 (fr.). www.vangoghletters.org. [dostęp 2013-04-18].
Bibliografia
- D. M. Field: Van Gogh. Chartwell Books, Inc., 2006. ISBN 0-7858-2011-6. (ang.)
Linki zewnętrzne
