Żukojnie (gmina)
gmina wiejska | |
1926–1939[1] | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Siedziba | Żukojnie Strackie |
Portal Polska |
Żukojnie (do 1926 Aleksandrowo) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1926-1939 na obszarze woj. wileńskiego (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy były Żukojnie Strackie[2].
Gmina Żukojnie powstała 9 lutego 1926 roku w powiecie święciańskim w woj. wileńskim, w związku z przemianowaniem gminy Aleksandrowo na Żukojnie[3]. 11 kwietnia 1929 roku do gminy Żukojnie przyłączono części obszaru gmin Łyntupy i (zniesionej) Michałowo, natomiast części obszaru gminy Żukojnie włączono do gmin Kiemieliszki i Janiszki[4].
Po wojnie obszar gminy Żukojnie wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ M.P. z 1926 r. nr 37, poz. 97
- ↑ Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 223
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).