Żurawina błotna

Żurawina błotna
Ilustracja
(c) Christian Fischer, CC BY-SA 3.0
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

wrzosowate

Rodzaj

borówka

Gatunek

żurawina błotna

Nazwa systematyczna
Vaccinium oxycoccos L.
Sp. Pl. 351 1753[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Morfologia
Pokrój

Żurawina błotna[5] (Vaccinium oxycoccos L. = Oxycoccus palustris L.) – gatunek rośliny z rodziny wrzosowatych.

Rozmieszczenie geograficzne

Gatunek o zasięgu wokółbiegunowym. Występuje w krajach północnej i środkowej Europy, północnej Azji i w Ameryce Północnej[6]. W Polsce jest dość częsty na całym niżu, aż po Podkarpacie. Dość częsty jest także w Sudetach, natomiast w Karpatach jest rzadszy[7].

Morfologia

Łodyga
Długość do 100 cm, delikatna, pełzająca (płożąca), odlegle ulistniona. Tegoroczne pędy są owłosione[8].
Liście
Zimotrwałe, drobne, jajowate bądź eliptycznojajowate, o szczycie lekko zaostrzonym lub tępym, brzegu podwiniętym, od spodu sinawobiaławe. Mają długość (6)8–10(12) mm i szerokość (3) 4–5,5 mm[8].
Kwiaty
Długoszypułkowe, umieszczone po 3–4, rzadziej pojedynczo. Płatki różowe, w dół odwinięte, o długości do 5 mm. Na owłosionych szypułkach obecne są drobne podkwiatki o długości do 0,5 mm[9].
Owoce
Kuliste jagody o barwie czerwonej, średnicy do 1 cm, o smaku kwaśnym[8]. Nasiona drobne, zielonkawe.

Biologia i ekologia

Rozwój
Krzewinka, chamefit. Kwitnie od czerwca do sierpnia[7].
Siedlisko
W Polsce jest rośliną często spotykaną na torfowiskach wysokich i przejściowych oraz w borach bagiennych[9]. Wymaga gleby kwaśnej i wilgotnej (roślina wybitnie kwasolubna). Jest rośliną żywicielską chronionego motyla modraszka bagniczka[10].
Choroby grzybowe
Żurawina bywa porażana przez płaskosza pędowego żurawiny Exobasidium oxycocci oraz płaskosza żurawiny (Exobasidium rostrupii)[11].
Fitosocjologia
Gatunek charakterystyczny dla rzędu Sphagnetalia magellanici[12].
Genetyka
Tetraploid o liczbie chromosomów 2n = 4x = 48. Odróżnia się tym od żurawiny drobnoowocowej (Vaccinium microcarpum), która jest diploidem o liczbie chromosomów 2n = 24. Gatunki te krzyżują się z sobą[13].

Systematyka

  • We florze Polski takson ten opisany jest jako gatunek żurawiny[5]. Według nowszych ujęć taksonomicznych gatunek ten włączany jest do rodzaju borówka (Vaccinium) jako Vaccinium oxycoccos L.[3][6], tak więc nazwa polska jest niespójna z nazwą naukową.
  • Synonimy[6]: Oxycoccus hagerupii Á. Löve & D. Löve, Oxycoccus microcarpus Turcz. ex Rupr., Oxycoccus oxycoccos (L.) MacMill., Oxycoccus palustris Pers., Oxycoccus quadripetalus Gilib., nom. inval., Vaccinium hagerupii (Á. Löve & D. Löve) Ahokas, Vaccinium microcarpum (Turcz. ex Rupr.) Schmalh., Vaccinium palustre Salisb.

Zastosowanie

  • Roślina jadalna: Owoce są cenione na przetwory, galaretki, soki i kisiele. Zawierają szereg kwasów organicznych (stąd specyficzny smak): kwas cytrynowy, chinowy, ursolowy, benzoesowy, poza tym węglowodany i mikroelementy[9]. Zawiera szczególnie dużą ilość witaminy C[7].
  • Roślina lecznicza: Surowcem leczniczym są owoce. Sok i wyciąg z owoców stosuje się w leczeniu chorób układu moczowego, kamieniach żółciowych, jako lek obniżający ciśnienie krwi i gorączkę oraz przy awitaminozie[7].
  • Roślina kosmetyczna, używana przy produkcji niektórych kosmetyków[14].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).
  3. ↑ a b The Plant List. [dostęp 2017-03-01].
  4. ↑ Vaccinium oxycoccos, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  5. ↑ a b Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  6. ↑ a b c Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2017-03-01].
  7. ↑ a b c d Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
  8. ↑ a b c Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  9. ↑ a b c Słownik botaniczny. Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.). Wyd. wydanie II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 1055. ISBN 83-214-1305-6.
  10. ↑ Marcin Sielezniew, Izabela Dziekańska, Motyle dzienne, wyd. Multico, Warszawa 2010, s. 181.
  11. ↑ Katarzyna Patejuk, Płaskosz pędowy żurawiny Exobasidium oxycocci Rostr. ex Shear – nowy gatunek dla Sudetów, t. 20, Przyroda Sudetów, 2017, s. 109–112 [dostęp 2022-04-22].
  12. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  13. ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  14. ↑ swiatrolnika.info: Skarb ukryty na bagnach. Kaszubska żurawina. 2016. [dostęp 2016-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-21)].

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Oxycoccus palustris — Flora Batava — Volume v5.jpg
Vaccinium oxycoccos L. (Syn. Oxycoccus palustris Pers.)
VacciniumOxycoccos.jpg
(c) Christian Fischer, CC BY-SA 3.0
Fruits and leaves of Vaccinium oxycoccos in a bog. Moreover the moss Sphagnum rubellum.
Vaccinium oxycoccos 09072.JPG
Vaccinium oxycoccos,Aizu area,Fukushima pref.,Japan