Żyła oczna
Żyła oczna (górna i dolna) (łac. vena ophtalmica superior et inferior) – krew odpływająca z oczodołów zbiera się w dwa większe pnie żylne:
- Żyłę oczną górną - pień silniejszy, który biegnie w górnej części oczodołu (w przybliżeniu odpowiada tętnicy ocznej)
- Żyłę oczną dolną - pień słabszy - układa się w pobliżu dna oczodołu, ma dwie gałęzie:
- gałąź dolna - przenika przez szczelinę oczodołową dolną i uchodzi do splotu skrzydłowego
- gałąź górna - jak żyła oczna górna, przechodzi przez szczelinę oczodołową górną i wspólnie z nią lub też oddzielnie uchodzi do zatoki jamistej
Zastawki
Żyły oczne nie mają zastawek.
Zespolenia
Żyły oczne licznie zespalają się z żyłami twarzy, również z żyłami jamy nosowej i ze splotem skrzydłowym.
Połączenia z żyłami sąsiednimi odgrywają ważną rolę we wznowieniu krążenia ocznego w przypadkach niedrożności głównego pnia.
Odpływ krwi żylnej z oczodołu
- W kierunku powierzchownych żył twarzy - przez żyłę kątową;
- W głąb do zatoki jamistej - przez żyłę oczną do żył twarzy - bardzo ważne w przypadku większych wahań ciśnień w układzie krążenia jamy czaszki.
Odwracalność prądu krwi jest możliwa dzięki temu, że w żyłach ocznych nie ma zastawek.
Bibliografia
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka. T. III. Warszawa: PZWL, 1993, s. 368-369. ISBN 83-200-1628-2.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
Star of life.svg
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.