Żyła sercowa wielka
Żyła sercowa wielka (łac. vena cordis magna) – inaczej żyła wielka serca, powstaje na powierzchni mostkowo-żebrowej, w pobliżu wcięcia koniuszka serca i biegnie w bruździe międzykomorowej przedniej wspólnie z gałęzią międzykomorową przednią tętnicy wieńcowej lewej. Jej przedłużeniem jest zatoka wieńcowa (sinus coronarius), poprzez którą uchodzi (tak jak i żyły tylnej komory lewej, żyły średniej serca, żyły małej serca oraz żyły skośnej przedsionka lewego) do prawego przedsionka serca.
W niektórych wariantach anatomicznych, przy niedrożnej zatoce wieńcowej, może uchodzić do żył śródpiersia, a te z kolei do żył ramienno-głowowych, które łącząc się tworzą żyłę główną górną, uchodzącą do prawego przedsionka serca[1].
Przypisy
- ↑ Donald C. Goodman, A persistent left superior vena cava and anomalous anastomosing mediastinal vein in a domestic cat, „The Anatomical Record”, 108 (3), 1950, s. 415–420, DOI: 10.1002/ar.1091080306, ISSN 1097-0185 (ang.).
Bibliografia
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka T.III Układ naczyniowy. Warszawa: PZWL, 1968, s. 107.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.