Życica wielokwiatowa

Życica wielokwiatowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domenaeukarionty
Królestworośliny
Podkrólestworośliny zielone
Nadgromadarośliny telomowe
Gromadarośliny naczyniowe
Podgromadarośliny nasienne
Nadklasaokrytonasienne
KlasaMagnoliopsida
Nadrządliliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rządwiechlinowce
Rodzinawiechlinowate
Rodzajżycica
Gatunekżycica wielokwiatowa
Nazwa systematyczna
Lolium multiflorum Lam.
Synonimy
  • Lolium perenne L. var. multiflorum (Lam.) Parn.

Życica wielokwiatowa, rajgras włoski, kąkolnica (Lolium multiflorum) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Naturalne obszary jej występowania to północna Afryka, południowa Europa i południowo-zachodnia Azja. W Polsce jest gatunkiem introdukowanym, sprowadzona została w drugiej połowie XIX w. na Pojezierzu Pomorskim do uprawy, jako roślina łąkowa. Samorzutnie rozprzestrzeniła się w środowisku naturalnym. Jest rośliną w Polsce dość rzadką, nie wywiera większego wpływu na roślinność rodzimą[3]. Status gatunku we florze Polski: kenofit.

Kłos

Morfologia

Pokrój
Roślina gęstokępkowa. Przeważnie jest byliną, czasami rośliną jednoroczną lub dwuletnią. Nie wytwarza podczas kwitnienia pędów płonych.
Łodyga
Dorasta do wysokości 60–80 cm. Źdźbło koloru żywozielonego, w górnej części szorstkie.
Liście
Jasnozielone, bruzdkowane, na spodniej stronie błyszczące, o szorstkich pochwach. Młode liście są przeważnie zwinięte.
Kwiaty
Zebrane w kłosy złożone, składające się z 11–22 kwiatowych kłosków odstających od zagłębień głównej osi. Szczytowy kłosek ma 2 plewy, pozostałe 1 plewę. Plewy te są nie dłuższe niż 1/2 długości kłoska. Dolne plewki mają długość 7–8 mm, a ich ość do 15 mm. Kwitnie od czerwca do lipca.
Owoce
Ziarniak o długości ok. trzykrotnie większej od szerokości.

Biologia i ekologia

Rośnie na miedzach, łąkach, pastwiskach. W uprawach koniczyny jest chwastem.

Zmienność

Tworzy mieszańce z życicą lnowa, ż. roczną, ż. sztywna, ż. trwałą oraz kostrzewą łąkową i k. trzcinowatą[4].

Zastosowanie

Ceniony gatunek paszowy. Znajduje się w rejestrze roślin uprawnych Unii Europejskiej.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-02] (ang.).
  3. IOP PAN, Kraków. Gatunki obce w Polsce. [dostęp 2008-04-08].
  4. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Media użyte na tej stronie