Żydowskie Stronnictwo Demokratyczne
Żydowskie Stronnictwo Demokratyczne (ŻSD) - żydowska partia polityczna działająca po II wojnie światowej, skupiająca fołkistów. Reprezentowała głównie żydowskich rzemieślników, kupców i mieszczaństwo.
Historia
Partia rozpoczęła działalność we wrześniu 1945 roku, kontynuując założenia programowe przedwojennego ugrupowania Fołks-Partaj. ŻSD odrzucała program syjonistyczny, uważając jednocześnie Żydów za oddzielną grupę narodowościową, która powinna rozwijać swą świecką kulturę w krajach diaspory. Pomimo tego partia dążyła do reaktywacji gmin wyznaniowych. Za główne spoiwo narodu żydowskiego ŻSD uznawała język jidysz.
Planowano, iż siedzibą partii będzie Łódź, a struktura ugrupowania będzie opierać się na ośmioosobowym komitecie kierującym. Żydowskie Stronnictwo Demokratyczne nie uzyskało jednak akceptacji władz. Przez pewien czas było zarejestrowane w Krakowie, jako Związek Żydowskiej Inteligencji Pracującej. 31 marca 1946 roku wojewoda zadecydował jednak o rozwiązaniu tej organizacji.
ŻSD wydawała Biuletyn Żydowskiego Stronnictwa Demokratycznego. Partia była przeciwnikiem Centralnego Komitetu Żydów Polskich, który został zdominowany przez żydowskich komunistów z PPR. Pomimo wielu prób, partia nie nawiązała współpracy z polskim Stronnictwem Demokratycznym.