Żygląd
Artykuł | 53°15′30″N 18°30′57″E |
---|---|
- błąd | 38 m |
WD | 53°16'7"N, 18°35'20"E |
- błąd | 38 m |
Odległość | 5274 m |
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (III 2011) | 296[1] |
Strefa numeracyjna | 56 |
Kod pocztowy | 86-221[2] |
Tablice rejestracyjne | CCH |
SIMC | 0848204 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego (c) SANtosito, CC BY-SA 4.0 | |
![]() |
Żygląd (niem. Zeigland[3]) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim, w gminie Papowo Biskupie. Żygląd zajmuje powierzchnię 578,25 hektarów[4]. W 2013 roku w Żyglądzie działało 14 podmiotów gospodarczych[3].
Historia
Średniowiecze
Już w okresie wczesnego średniowiecza powstał tutaj gród, zbudowany na bazie stożka liczącego około 50 metrów średnicy, z majdanem około 12 metrów[4]. Ślady grodu znajdują się do dzisiaj[4].
Pierwsza wzmianka w źródle pisanym o miejscowości pochodzi z roku 1423[4]. Wieś wtedy występowała pod nazwami: Segenande (1423-24), Zygland (1570), Ygląd, Zeigland[3]. W średniowieczu była to własność rycerska w granicach komturstwa starogrodzkiego[3]. W latach 1423-1424 rycerze Alger, Albrechti Ebirke posiadali w Żyglądzie po 16 łanów ziemi[3]. Byli oni zobowiązani do służby w zbroi lekkiej[3]. Właścicielami ziem w Żyglądzie byli: Jan Trzebski (1570), Piotr Żyglęcki, Paweł Szachocki, Anna Wolska, Ludwik Skalski (1667), Michał Orłowski, Franciszek Bajerski, Kazimierz Pląskowski (1771), Zalewski (1785)[3].
Okres zaborów
Pierwszy spis ludności pochodzi z roku 1773[3]. Wieś wtedy liczyła 80 mieszkańców (wśród nich m.in. Kazimierz Pląskowski, woźnica Jan Sławiński, chłopi: Batlewski, Urban Ratkowski, Michał Jasiński, ogrodnicy: Jakub Grzempski, Adam Tullusz, młynarz Szczepan Daszkowski, karczmarz Florian Krupecki, owczarz Jacek Michalski)[3].
W 1885 roku Żygląd zajmował powierzchnię 581 hektarów[3]. Wieś liczyła 42 budynki mieszkalne, zamieszkane przez 230 mieszkańców (w tym 161 katolików)[3].
Czasy współczesne
W 1992 roku podłączono 54 gospodarstwa do gminnego wodociągu wiejskiego[5]. Pod wodociąg podłączono 54 gospodarstwa (w Dubielnie o długości 3,6 km 13 gospodarstw oraz 41 gospodarstw w Jeleńcu)[5]. W 2000 roku rozpoczęto remont dróg w miejscowości[6]. W 2004 roku wybudowano kanalizację sanitarną w miejscowości[7]. Dalsza rozbudowa kanalizacji odbywa się w latach 2006-2007[7]. W 2006 wybudowano drogę Żygląd-Papowo Biskupie, Żygląd-Jeleniec[7]. W 2009 roku wyremontowano świetlię wiejską[8].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
Zabytki
Według rejestru zabytków NID[9] na listę zabytków wpisany jest cielętnik (budynek gospodarczy) w zespole dworskim, z końca XIX w., nr rej.: 571 z 27.11.1987.
Przypisy
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1654 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b c d e f g h i j k Waldemar Rozynkowski: Szkice z dziejów Gminy Papowo Biskupie. Papowo Biskupie: Stowarzyszenie Rozwoju Gminy Papowo Biskupie, 2014, s. 139. ISBN 978-83-940216-0-3.
- ↑ a b c d Waldemar Rozynkowski: Szkice z dziejów Gminy Papowo Biskupie. Papowo Biskupie: Stowarzyszenie Rozwoju Gminy Papowo Biskupie, 2014, s. 138. ISBN 978-83-940216-0-3.
- ↑ a b Waldemar Rozynkowski: Szkice z dziejów Gminy Papowo Biskupie. Papowo Biskupie: Stowarzyszenie Rozwoju Gminy Papowo Biskupie, 2014, s. 141. ISBN 978-83-940216-0-3.
- ↑ Waldemar Rozynkowski: Szkice z dziejów Gminy Papowo Biskupie. Papowo Biskupie: Stowarzyszenie Rozwoju Gminy Papowo Biskupie, 2014, s. 142. ISBN 978-83-940216-0-3.
- ↑ a b c Waldemar Rozynkowski: Szkice z dziejów Gminy Papowo Biskupie. Papowo Biskupie: Stowarzyszenie Rozwoju Gminy Papowo Biskupie, 2014, s. 144. ISBN 978-83-940216-0-3.
- ↑ Waldemar Rozynkowski: Szkice z dziejów Gminy Papowo Biskupie. Papowo Biskupie: Stowarzyszenie Rozwoju Gminy Papowo Biskupie, 2014, s. 145. ISBN 978-83-940216-0-3.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 24 listopada 2022, s. 30 [dostęp 2016-05-26] .
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Papowo Biskupie, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
(c) SANtosito, CC BY-SA 4.0
Location map of Kuyavian-Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.83 N
- S: 52.28 N
- W: 17.16 E
- E: 19.88 E
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Chełmno County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
- N: 53.45 N
- S: 53.16 N
- W: 18.26 E
- E: 18.75 E
Herb wsi i gminy Papowo Biskupie.