Żytno (gmina)

Żytno
gmina wiejska
HerbFlaga
HerbFlaga
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

radomszczański

TERC

1012142

Wójt

Mirosław Ociepa

Powierzchnia

197,62 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


5260[1]

• gęstość

26,6 os./km²

Nr kierunkowy

34

Tablice rejestracyjne

ERA

Adres urzędu:
ul. Krótka 4
97-532 Żytno
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw

24

Liczba miejscowości

47

Położenie na mapie powiatu
Położenie na mapie powiatu
50°56′00″N 19°38′00″E/50,933333 19,633333
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej
Portal Polska

Żytnogmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie częstochowskim.

Siedziba gminy to Żytno.

Według danych z 31 grudnia 2011[2] gminę zamieszkiwało 5425 osób.

Historia gminy

Od XV do XVIII wieku Żytno posiadało prawa miejskie. Ziemiami będącymi obecnie w gminie Żytno władały znane rody szlacheckie m.in.: Borzykowscy herbu Abdank, Pągowscy herbu Doliwa, Pukarzewscy herbu Śreniawa, Rędzińscy herbu Zadora, Życieńscy herbu Zadora, Ostrowscy herbu Korab, Siemieńscy herbu Leszczyc, Majowie herbu Starykoń, Moszyńscy herbu Łodzia, Koniecpolscy herbu Pobóg.

W gospodarce na terenie gminy dominowało rolnictwo. Od XIX wieku zaczęto tu uprawiać na skalę przemysłową buraki cukrowe i chmiel oraz powstały stadniny koni oraz stawy rybne. W XIX wieku następuje rozwój drobnego przemysłu (kuźnice, cegielnie, młyny, tartaki, gorzelnie, cukrownie). Mieszkańcy gminy brali czynny udział w powstaniach narodowych oraz w walkach partyzanckich w okresie II wojny światowej. W XIX i XX wieku w wielu miejscowościach na terenie gminy funkcjonowały szkoły oraz prowadzono aktywne życie kulturalne. W 1973 roku z połączenia trzech gromad: Borzykowy, Maluszyna i Żytna, powstała gmina Żytno.

Położenie gminy

Gmina Żytno położona jest w południowo-zachodniej części powiatu radomszczańskiego. Siedzibą władz administracyjnych i samorządowych jest Żytno. Powierzchnia gminy znajduje się w zlewni rzeki Pilicy, która od strony wschodniej stanowi jej naturalną granicę. Blisko 50% jej powierzchni pokrywają lasy. Przez teren gminy przebiega droga krajowa Radomsko – Włoszczowa oraz sieć dróg wojewódzkich i gminnych, stanowiących dogodne połączenia komunikacyjne. W oparciu o wytwarzane produkty rolnictwa, występują możliwości rozbudowy przemysły rolno-spożywczego. Wykorzystując surowce i materiały, takie jak piasek, żwir i glina można produkować w dużym zakresie materiały budowlane. Dużo lasów, wód i czystego powietrza sprzyja rozwojowi agroturystyki.

Rezerwaty przyrody

Na terenie gminy znajduje się rezerwat przyrody Dębowiec chroniący naturalny grąd z lipą szerokolistną na krańcach zasięgu oraz łęg wiązowo-jesionowy z rzadkimi roślinami zielnymi[3].

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002[4] gmina Żytno ma obszar 197,62 km², w tym:

Gmina stanowi 13,69% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 31 grudnia 2011[2]:

OpisOgółemKobietyMężczyźni
jednostkaosób%osób%osób%
populacja5425100263449279151
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
28--
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Żytno w 2014 roku[1].


Piramida wieku Gmina Zytno.png

Miejscowości w gminie

Sąsiednie gminy

Dąbrowa Zielona, Gidle, Kluczewsko, Kobiele Wielkie, Koniecpol, Wielgomłyny, Włoszczowa

Przypisy

  1. a b Gmina Żytno w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2016-03-15] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. a b POWIERZCHNIA I LUDNOŚĆ W PRZEKROJU TERYTORIALNYM W 2011 R.. GUS. [dostęp 2011-08-10]. (pol.).
  3. Rejestr Form Ochrony Przyrody prowadzony przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi (stan na 08.09.2014 r.). [dostęp 2015-01-26].
  4. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie