Żytowań
| Artykuł | 52°1′9″N 14°45′4″E |
|---|---|
| - błąd | 38 m |
| WD | 51°58'N, 14°45'E, 52°1'3.43"N, 14°45'0.18"E |
| - błąd | 20144 m |
| Odległość | 301 m |
| wieś | |
 Droga do wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2013) | 117[1] |
| Strefa numeracyjna | 68 |
| Kod pocztowy | 66-620[2] |
| Tablice rejestracyjne | FKR |
| SIMC | 0909667 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Gubin _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy wiejskiej Gubin") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego _location_map.png "Mapa lokalizacyjna powiatu krośnieńskiego") | |
 52°01′09″N 14°45′04″E/52,019167 14,751111 | |
Żytowań (niem. Seitwann, łuż. Žytowań)[3] – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Historia
Wieś nazywała się w roku 1370 (niem. Sythewin), a w 1421 i od 1591 Seitwann[4][5]. Należała do klasztoru w Neuzelle od 1280/81 aż do 1817 roku[5]. Była kilkakrotnie dawana pod zastaw wielu rodzinom: rodzinie von Bomsdorf do XV wieku, w XVI wieku rodzinom von Steinkeller, von Maxen, von Blauen i w XVII wieku ponownie rodzinie von Bomsdorf[5]. Powracała jednak do klasztoru i należała do jego majątku do 1817 roku. Znajdował się tutaj barokowy kościół katolicki[4], który w 1746 roku poświęcił opat Martinus z Nauzelle[5], ale w ostatnich miesiącach wojny SS wysadziło zabytkowy kościół, ponieważ był widoczny z daleka i stanowił łatwy cel dla radzieckiej artylerii[6]. Na początku XIX wieku stał nad Nysą domek przewoźników[4][6]. Folwark sprzedano w 1928 roku, a drewniany most przez Nysę w kierunku (niem. Coschen) został w lutym 1945 roku wysadzony[4][6]. W czasie działań wojennych wieś w 25% została zniszczona[6].
W strażnicy w Żytowaniu od 28 maja do 12 czerwca 1945 roku granicę ochraniał 32 Pułk Piechoty 8 Dywizji Piechoty[6]. Pomiędzy Żytowaniem a Kosarzynem znajdował się od 12 czerwca do 25 września posterunek graniczny 6 kompanii piechoty 38 Pułku Piechoty 11 Dywizji Piechoty[6]. W Żytowaniu stacjonował sztab 1 batalionu 15 Pułku Piechoty 5 Dywizji Piechoty[6].
Po powstaniu w 1945 roku Wojsk Ochrony Pogranicza w Żytowaniu w ramach 2 Oddziału WOP zostaje zorganizowana 34 strażnica, której komendantami byli chor. Kurowski i ppor. Leon Gruza. W 2002 roku, po różnych reorganizacjach, strażnica weszła w skład GPK Gubin[6]. W październiku 2010 roku obiekty po byłej strażnicy zostały wystawione na sprzedaż przez Oddział Terenowy Agencji Mienia Wojskowego w Gorzowie Wielkopolskim[6].
W 1939 roku zamieszkiwało tu 229 osób, w 1988 roku 151, a w 1999 roku 123 osoby[5].
Przypisy
- ↑ Rozmieszczenie ludności w gminie według miejscowości. Gmina Gubin. [dostęp 2015-11-16].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1654 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rudolf Lehmann: Historisches Ortslexikon für die Niederlausitz Band 2. Die Kreis Cottbus, Spremberg, Guben und Sorau. 2011. ISBN 978-3-941919-90-7.
- ↑ a b c d Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s. 32
- ↑ a b c d e Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 348
- ↑ a b c d e f g h i Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 349
Bibliografia
- Wydawnictwo Gubińskiego Towarzystwa Kultury 1999 r. - Zeszyty Gubińskie nr 5 s.32
- Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 348-352. ISBN 978-83-88059-54-4.
- Siedziba gminy: Gubin
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lubusz Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.18 N
- S: 51.33 N
- W: 14.40 E
- E: 16.60 E
Autor:
Mapa powiatu krośnieńskiego, Polska
Herb gminy Gubin