Żywice polimerowe

Żywice polimerowe – substancje o konsystencji płynnej, półpłynnej lub miękkiego ciała stałego, wytworzone na drodze polimeryzacji, polikondensacji lub poliaddycji, będące mieszaninami prepolimerów (głównie oligomerów i polimerów) zawierających reaktywne grupy funkcyjne, które umożliwiają dalsze prowadzenie polireakcji bądź sieciowania[1][2].

Powszechnie termin ten jest jednak nieprecyzyjnie stosowany w szerokim znaczeniu. Może bowiem dotyczyć każdego materiału wyjściowego wykorzystywanego do produkcji tworzyw sztucznych, powłok organicznych, lakierów itp., bądź też już usieciowanej żywicy. Nazywa się tak również materiały polimerowe stosowane m.in. w syntezie na podłożu stałym, oraz jako nośniki, reagenty, katalizatory i zmiatacze. Takie wykorzystywanie tego terminu jest jednak niezalecane przez Międzynarodową Unię Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC)[1]. Usieciowane żywice powinny być nazywane tworzywami sztucznymi lub (w przypadku braku dodatków) polimerami[2].

Zastosowanie

Żywice syntetyczne mają bardzo szerokie zastosowanie. Są składnikami klejów i farb. Po usieciowaniu są materiałami konstrukcyjnymi o bardzo korzystnych właściwościach mechanicznych. Wytwarza się z nich kompozyty.

Żywice polimerowe są stosowane na dwa sposoby:

  • w postaci jak otrzymane, ew. po zmieszaniu z wypełniaczami
  • jako substraty, które ulegają sieciowaniu; po zmieszaniu z odpowiednimi związkami chemicznym (utwardzaczami) zachodzi reakcja sieciowania, która prowadzi do otrzymania tworzyw sztucznych o różnych właściwościach.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b resin, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.RT07166, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
  2. ↑ a b M. Barón, M. Hess, K. Horie, A.D. Jenkins, R.G. Jones, J. Kahovec, P. Kratochvíl, W.V. Metanomski, W. Mormann, R.F.T. Stepto, J. Vohlídal, E.S. Wilks: Glossary of Class Names of Polymers Based on Chemical Structure and Molecular Architecture (IUPAC Recommendations 2009). Międzynarodowa Unia Chemii Czystej i Stosowanej, 2009, s. 4–5.