Žak Mogel

Žak Mogel
Data urodzenia

2 marca 2001

Klub

SSK Ljubno BTC

Debiut w PŚ

24 listopada 2018 w Ruce (24. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

24 listopada 2018 w Ruce (24. miejsce)

Rekord życiowy

218,0 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2021)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złotoOberwiesenthal 2020drużynowo
srebroLahti 2021drużynowo
brązLahti 2019drużynowo
Letni Puchar Kontynentalny
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2018
Puchar Beskidów
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2018
Alpen Cup
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2019/2020

Žak Mogel (ur. 2 marca 2001) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SSK Ljubno BTC. Medalista mistrzostw świata juniorów. Drugi zawodnik Letniego Pucharu Kontynentalnego 2018. Medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

W grudniu 2016 zadebiutował w zawodach Alpen Cup, plasując się w Seefeld w szóstej i czwartej dziesiątce. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył 4 marca 2017, zajmując w Hinterzarten 22. lokatę. W grudniu 2017 w Seefeld po raz pierwszy zajął pozycje w czołowej dziesiątce zawodów tego cyklu (6. i 4. miejsce)[1].

20 stycznia 2018 w Planicy zadebiutował w zawodach FIS Cup, stając na drugim stopniu podium. Na początku lutego 2018 wystartował w mistrzostwach świata juniorów w Kanderstegu – w konkursie indywidualnym zajął 8. lokatę, w zawodach drużynowych 4. pozycję, a w zmaganiach zespołów mieszanych 5. miejsce. 17 lutego 2018 po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Alpen Cup, plasując się w Kranju na 2. lokacie[1]. Tydzień później zwyciężył w zmaganiach indywidualnych starszej kategorii wiekowej podczas OPA Games w Planicy[2]. 10 marca 2018 w Chaux-Neuve odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w konkursie Alpen Cupu[1].

17 sierpnia 2018, w ramach letniej edycji cyklu, zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Kontynentalnego, zajmując 11. lokatę w konkursie rozegranym w Szczyrku. Dzień później w Wiśle po raz pierwszy stanął na podium zawodów tej rangi (3. pozycja)[1]. Był trzeci w klasyfikacji końcowej Pucharu Beskidów 2018[3]. Latem 2018 jeszcze trzykrotnie stawał na podium zawodów LPK (2. w pierwszym konkursie w Oslo, 3. w drugich zawodach w Zakopanem i drugi w pierwszej części rywalizacji w Klingenthal), w sumie 8 razy plasując się w czołowej „dziesiątce” zawodów tej rangi[1]. W klasyfikacji końcowej cyklu, dzięki 513 zgromadzonym łącznie punktom, zajął 2. lokatę, przegrywając jedynie z Philippem Aschenwaldem[4]. W październiku 2018 po raz pierwszy przystąpił do rywalizacji w zawodach najwyższej rangi – w Letnim Grand Prix w Klingenthal był 21. w kwalifikacjach[1], jednak ostatecznie nie wystąpił w głównej części rywalizacji, gdyż konkurs główny został odwołany[5].

W listopadzie 2018 został powołany na zawody Pucharu Świata w Wiśle[6], jednak w kwalifikacjach zajął 52. lokatę i nie awansował do konkursu głównego[7]. Tydzień później w Ruce zadebiutował w głównej części zmagań, zajmując w konkursie rozgrywanym 24 listopada 24. lokatę, tym samym zdobywając pierwsze punkty do klasyfikacji generalnej cyklu. Dzień później po raz pierwszy uplasował się w czołowej „20” zawodów tej rangi (był 20.). W Pucharze Świata po raz ostatni wystąpił w połowie grudnia 2018, w ramach zawodów w Engelbergu i resztę sezonu 2018/2019 spędził w zawodach niższej rangi. 6 stycznia 2019 w Klingenthal pierwszy raz stanął na podium zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego, zajmując 2. miejsce. W sumie w sezonie 2018/2019 jeszcze trzykrotnie stawał na podium konkursów tego cyklu (był 3. w Iron Mountain, Brotterode i Zakopanem) i w klasyfikacji generalnej uplasował się na 13. pozycji. W styczniu 2019 wziął także udział w mistrzostwach świata juniorów – był 5. indywidualnie i w rywalizacji zespołów mieszanych, a w konkursie drużynowym ze słoweńską kadrą sięgnął po brązowy medal[1].

Zarówno w letniej, jak i zimowej części sezonu 2019/2020 ani razu nie przystąpił do międzynarodowej rywalizacji w zawodach najwyższej rangi (zarówno w Letnim Grand Prix, jak i w Pucharze Świata), biorąc udział w konkursach niższych cyklów. W Pucharze Kontynentalnym tylko raz zajął miejsce w czołowej dziesiątce (był 9. w pierwszym konkursie w Predazzo w lutym 2020). W sezonie 2019/2020 dwukrotnie stał na podium zawodów Alpen Cup (zwycięstwo w pierwszym konkursie w Seefeld w grudniu 2019 i 2. lokata w Predazzo we wrześniu 2019)[1] i zajął 3. miejsce w klasyfikacji generalnej tego cyklu, o 5 punktów wyprzedzając Jana Bombka[8]. W marcu 2020 w Oberwiesenthal wystartował na mistrzostwach świata juniorów[1] – w konkursie indywidualnym był czwarty (po 1. serii był trzeci), przegrywając z trzecim Markiem Hafnarem o 4,2 punktu[9], a w zmaganiach drużynowych ze słoweńską kadrą zdobył złoty medal[1].

Latem 2020 dwukrotnie plasował się pod koniec trzeciej dziesiątki zawodów Letniego Pucharu Kontynentalnego w Wiśle. W lutym 2021 w Lahti wystąpił na mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie był 10., a w konkursie drużynowym zdobył srebrny medal. Kilka dni wcześniej w tej samej miejscowości zajął 3. lokatę w konkursie FIS Cupu. W sezonie 2020/2021 stawał jeszcze na podium zawodów Alpen Cup, plasując się 1. i 2. miejscu rozegranych we wrześniu 2020 konkursów w Berchtesgaden. W sezonie zimowym nie punktował w Pucharze Kontynentalnym ani Pucharze Świata, w zawodach najwyższej rangi przystępując do rywalizacji tylko w konkursach w Planicy (odpadł w kwalifikacjach do pierwszego z nich, a w drugim był 54.)[1].

Latem 2021 ponownie w Letnim Pucharze Kontynentalnym plasował się najwyżej w trzeciej dziesiątce. W sezonie zimowym 2021/2022 uzyskiwał lepsze rezultaty niż latem: startował głównie w Pucharze Kontynentalnym, gdzie punktował w większości konkursów (13. miejsce w klasyfikacji generalnej cyklu), ośmiokrotnie plasując się w czołowej dziesiątce poszczególnych zawodów (najwyżej na 4. pozycji). W Pucharze Świata czterokrotnie przystępował do rywalizacji indywidualnej, awansując do konkursu głównego tylko w austriackiej części 70. Turnieju Czterech Skoczni, gdzie w obu zawodach plasował się pod koniec piątej dziesiątki[1].

Jest medalistą mistrzostw Słowenii – w grudniu 2017 zdobył srebrny medal Mistrzostw Słowenii w Skokach Narciarskich 2018 w konkursie drużynowym na skoczni dużej[10], w październiku 2018 zdobył taki sam krążek letnich mistrzostw kraju w zawodach indywidualnych na obiekcie normalnym[11], w grudniu 2018 zwyciężył w konkursie drużynowym Mistrzostw Słowenii w Skokach Narciarskich 2019[12], w grudniu 2019 zdobył srebrny medal w rywalizacji drużynowej zimowych mistrzostw kraju[13], wynik ten powtarzając w grudniu 2020 podczas konkursu drużynowego Mistrzostw Słowenii w Skokach Narciarskich 2021[14], a w grudniu 2021 zdobył brązowy medal z zmaganiach drużynowych podczas zimowych mistrzostw kraju[15].

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2018 Szwajcaria Kandersteg8. miejsce
2019 Finlandia Lahti5. miejsce
2020 Niemcy Oberwiesenthal4. miejsce
2021 Finlandia Lahti10. miejsce

Drużynowo

2018 Szwajcaria Kandersteg4. miejsce[a], 5. miejsce (drużyna mieszana)[b]
2019 Finlandia Lahtibrązowy medal[c], 5. miejsce (drużyna mieszana)[d]
2020 Niemcy Oberwiesenthalzłoty medal[e]
2021 Finlandia Lahtisrebrny medal[f]

Starty Ž. Mogela na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
8.1 lutego2018Szwajcaria KanderstegNordic ArenaK-95HS-106indywid.94,5 m97,5 m256,1 pkt35,3 pktMarius Lindvik
4.3 lutego2018Szwajcaria KanderstegNordic ArenaK-95HS-106druż.[a]102,0 m101,0 m1021,7 pkt (266,2 pkt)46,8 pktNiemcy
5.4 lutego2018Szwajcaria KanderstegNordic ArenaK-95HS-106druż. mix.[b]91,0 m86,5 m750,0 pkt (175,1 pkt)119,3 pktNorwegia
5.24 stycznia2019Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100indywid.95,5 m95,0 m244,7 pkt7,4 pktThomas Aasen Markeng
3.Bronze medal with cup.svg26 stycznia2019Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100druż.[c]90,0 m91,5 m952,6 pkt (240,1 pkt)27,1 pktNiemcy
5.28 stycznia2019Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100druż. mix.[d]90,5 m94,0 m944,4 pkt (246,1 pkt)40,0 pktRosja
4.5 marca2020Niemcy OberwiesenthalFichtelbergschanzenK-95HS-105indywid.106,0 m97,0 m224,3 pkt14,0 pktPeter Resinger
1.Gold medal with cup.svg7 marca2020Niemcy OberwiesenthalFichtelbergschanzenK-95HS-105druż.[e]91,5 m99,0 m900,3 pkt (208,3 pkt)
10.11 lutego2021Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100indywid.89,5 m92,0 m243,3 pkt20,6 pktNiklas Bachlinger
2.Silver medal with cup.svg12 lutego2021Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100druż.[f]88,0 m88,0 m914,7 pkt (218,9 pkt)71,5 pktAustria

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2018/201951.
2020/2021niesklasyfikowany
2021/2022niesklasyfikowany

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2018/2019
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS135Predazzo HS135Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Lahti HS130Willingen HS145Willingen HS145Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS138Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
q242050q38q---------------------18
Sezon 2020/2021
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Zakopane HS140Zakopane HS140Râșnov HS97Planica HS240Planica HS240Planica HS240punkty
----------------------q54-0
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Ruka HS142Ruka HS142Wisła HS134Klingenthal HS140Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Zakopane HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Willingen HS147Willingen HS147Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Oslo HS134Oslo HS134Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Planica HS240Planica HS240punkty
-----------5049q------------q-0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2021/202256.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
202156.
202252.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2020/2021niesklasyfikowany

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2022niesklasyfikowany

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2022
Wisła HS134Wisła HS134Courchevel HS135Râșnov HS97Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
--35---0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2018/201913.
2019/202057.
2020/2021niesklasyfikowany
2021/202213.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.DzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.6 stycznia2019Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140139,5 m117,1 pkt2.1,6 pktMoritz Baer
2.10 lutego2019Stany Zjednoczone Iron MountainPine Mountain JumpK-120HS-133129,0 m132,5 m267,3 pkt3.4,3 pktMarius Lindvik
3.24 lutego2019Niemcy BrotterodeInselbergschanzeK-105HS-117115,0 m118,0 m275,6 pkt3.2,6 pktMarius Lindvik
4.17 marca2019Polska ZakopaneWielka KrokiewK-125HS-140131,5 m131,5 m234,5 pkt3.25,1 pktAleksander Zniszczoł

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140Lillehammer HS140Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Klingenthal HS140Klingenthal HS140Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Sapporo HS137Planica HS139Planica HS139Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Oberstdorf HS137Oberstdorf HS137Brotterode HS117Brotterode HS117Rena HS139Rena HS139Zakopane HS140Zakopane HS140Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140punkty
----398472-------4103181717346113818568
Sezon 2019/2020
Vikersund HS117Vikersund HS117Ruka HS142Ruka HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Klingenthal HS140Klingenthal HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Planica HS138Planica HS138Brotterode HS117Brotterode HS117Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Predazzo HS135Predazzo HS135Rena HS139Lahti HS130Lahti HS130punkty
2427dq45------------912---62
Sezon 2020/2021
Ruka HS142Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Innsbruck HS128Innsbruck HS128Willingen HS147Willingen HS147Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Brotterode HS117Brotterode HS117Zakopane HS140Zakopane HS140Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140punkty
-------------37dq----0
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140Zhangjiakou HS140Vikersund HS117Vikersund HS117Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Oberstdorf HS137Innsbruck HS128Innsbruck HS128Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Brotterode HS117Rena HS139Rena HS139Planica HS138Planica HS138Lahti HS130Lahti HS130Zakopane HS140Zakopane HS140Zakopane HS140punkty
--4533102672210753182314171428262942745929463
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20182.
2019114.
202031.
202177.
20229.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.17 sierpnia2018Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134129,5 m129,5 m268,9 pkt3.13,1 pktPhilipp Aschenwald
2.15 września2018Norwegia OsloMidtstubakkenK-95HS-106104,0 m103,5 m246,4 pkt2.17,0 pktPhilipp Aschenwald
3.23 września2018Polska ZakopaneWielka KrokiewK-125HS-140132,0 m139,0 m248,4 pkt3.15,6 pktPhilipp Aschenwald
4.29 września2018Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140127,0 m137,5 m275,3 pkt2.3,4 pktDmitrij Wasiljew

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

2018
Kranj HS109Kranj HS109Szczyrk HS106Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Oslo HS106Oslo HS106Zakopane HS140Zakopane HS140Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
-dq11352772443211513
2019
Kranj HS109Kranj HS109Szczuczyńsk HS140Szczuczyńsk HS140Wisła HS134Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Râșnov HS97Râșnov HS97Lillehammer HS140Lillehammer HS140Stams HS115Stams HS115Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
--------------26dq5
2020
Wisła HS134Wisła HS134punkty
29294
2021
Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Râșnov HS97Râșnov HS97Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Oslo HS106Oslo HS106Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
--28244827----41dq14
2022
Lillehammer HS140Lillehammer HS140Stams HS115Stams HS115Klingenthal HS140Klingenthal HS140Lake Placid HS100Lake Placid HS128Lake Placid HS128punkty
1912201814107516198
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  - zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Puchar Beskidów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20183.

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2017/201854.
2018/201944.
2019/202029.
2020/202120.
2021/202242.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.20 stycznia2018Słowenia PlanicaBloudkova velikankaK-95HS-10297,0 m103,5 m243,0 pkt2.3,5 pktMarkus Schiffner
2.7 lipca2018Austria VillachVillacher AlpenarenaK-90HS-9896,5 m93,5 m249,5 pkt3.6,0 pktJustin Nietzel
3.7 lutego2021Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-10092,5 m97,0 m251,7 pkt3.5,4 pktDominik Peter

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2017/2018
VillachVillachKuopioKuopioKanderstegKanderstegRâșnovRâșnovWhistlerWhistlerNotoddenNotoddenZakopaneZakopanePlanicaPlanicaRastbüchlRastbüchlVillachVillachFalunpunkty
--------------232-----80
Sezon 2018/2019
Villach HS98Villach HS98Szczyrk HS106Szczyrk HS106Râșnov HS97Râșnov HS97Notodden HS100Notodden HS100Park City HS100Park City HS100Zakopane HS140Zakopane HS140Planica HS102Planica HS102Rastbüchl HS78Rastbüchl HS78Villach HS98Villach HS98punkty
3-497--------------96
Sezon 2019/2020
Szczyrk HS106Szczyrk HS106Szczuczyńsk HS99Szczuczyńsk HS99Ljubno HS94Ljubno HS94Pjongczang HS109Pjongczang HS109Râșnov HS97Râșnov HS97Villach HS98Villach HS98Notodden HS98Notodden HS98Oberwiesenthal HS105Oberwiesenthal HS105Zakopane HS140Zakopane HS140Rastbüchl HS78Rastbüchl HS78Villach HS98Villach HS98punkty
----------128----2711--77154
Sezon 2020/2021
Râșnov HS97Râșnov HS97Kandersteg HS106Kandersteg HS106Zakopane HS140Zakopane HS140Szczyrk HS104Szczyrk HS104Lahti HS100Lahti HS100Villach HS98Villach HS98Oberhof HS100Oberhof HS100punkty
----2036--103--1112143
Sezon 2021/2022
Otepää HS97Otepää HS97Kuopio HS100Kuopio HS127Einsiedeln HS117Einsiedeln HS117Ljubno HS94Ljubno HS94Villach HS98Villach HS98Lahti HS100Lahti HS100Falun HS100Falun HS100Kandersteg HS106Kandersteg HS106Notodden HS100Notodden HS100Zakopane HS105Villach HS98Villach HS98Oberhof HS100Oberhof HS100punkty
------116168-------------111
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

  1. a b Skład zespołu: Bor Pavlovčič, Domen Prevc, Žak Mogel, Aljaž Osterc
  2. a b Skład zespołu: Katra Komar, Domen Prevc, Jerneja Brecl, Žak Mogel
  3. a b Skład zespołu: Aljaž Osterc, Jan Bombek, Jernej Presečnik, Žak Mogel
  4. a b Skład zespołu: Katra Komar, Aljaž Osterc, Jerneja Brecl, Žak Mogel
  5. a b Skład zespołu: Žak Mogel, Jan Bombek, Jernej Presečnik, Mark Hafnar
  6. a b Skład zespołu: Žak Mogel, Jan Bombek, Rok Masle i Jernej Presečnik

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l Athlete : MOGEL Zak. fis-ski.com. [dostęp 2018-02-02]. (ang.).
  2. OPA Games Ski Jumping Youth - Men Planica (SLO) NORMAL HILL INDIVIDUAL OFFICIAL RESULTS. fis-ski.com, 2018-02-24. [dostęp 2018-02-24]. (ang.).
  3. Klasyfikacja Pucharu Beskidów w sezonie 2018/2019. skijumping.pl. [dostęp 2018-08-19].
  4. Dominik Formela: LPK w Klingenthal: Zniszczoł wygrywa finałowy konkurs, Kantyka piąty. skijumping.pl, 2018-09-30. [dostęp 2018-11-02].
  5. Adam Bucholz: LGP w Klingenthal: Pogoda storpedowała finał sezonu, konkurs odwołany!. skijumping.pl, 2018-10-03. [dostęp 2018-11-02].
  6. Dominik Formela: Słoweński debiutant w składzie na Wisłę. skijumping.pl, 2018-11-08. [dostęp 2018-11-18].
  7. Adam Bucholz: PŚ w Wiśle: Klimow wygrywa kwalifikacje, Kubacki drugi, połowa Polaków z awansem. skijumping.pl, 2018-11-16. [dostęp 2018-11-18].
  8. Alpen Cup 2019/2020. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2020-05-05].
  9. FIS Nordic Junior World Ski Championships Ski Jumping Men Oberwiesenthal (GER) NORMAL HILL INDIVIDUAL OFFICIAL RESULTS. fis-ski.com. [dostęp 2020-05-05]. (ang.).
  10. Dominik Formela: Juniorzy mistrzami Słowenii. skijumping.pl, 2017-12-23. [dostęp 2018-02-02].
  11. Dominik Formela: Klinec i Justin letnimi mistrzami Słowenii. skijumping.pl, 2018-10-13. [dostęp 2018-11-02].
  12. Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2019-10-31]. (słoweń.).
  13. Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-05-05]. (słoweń.).
  14. Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si, 2020-12-23. [dostęp 2021-01-05]. (słoweń.).
  15. Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2021-12-22. [dostęp 2022-06-21]. (słoweń.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Ski jumping pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Civil Ensign of Switzerland.svg
Flag of Switzerland at sea
Flag of Japan (bordered).svg
Flag of Japan (bordered, unrounded corners)
Flag of Slovenia (bordered).svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of USA.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.