Živojin Pavlović
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 15 kwietnia 1933 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 29 listopada 1998 |
| Zawód | |
| Współmałżonek | Snezana Lukić (1966-1998; 3 dzieci) |
| Lata aktywności | 1956–1998 |
Živojin „Žika” Pavlović, serb. Живојин Жика Павловић (ur. 15 kwietnia 1933 w Šabacu, zm. 29 listopada 1998 w Belgradzie) – serbski reżyser i scenarzysta filmowy. Był także uznanym pisarzem i zdobył dwie nagrody literackie NIN.
Życiorys
Jeden z głównych przedstawicieli jugosłowiańskiej czarnej fali w kinie lat 60. i 70. XX w. W swoich wielokrotnie nagradzanych filmach portretował ciężkie życie w Jugosławii z perspektywy ludzi wykluczonych i pozbawionych wszelkich przywilejów[1].
Laureat Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego reżysera na 17. MFF w Berlinie za film Przebudzenie szczurów (1967)[2]. Jego kolejne filmy również cieszyły się uznaniem: Kiedy będę martwy i biały (1967) przyniósł mu Nagrodę FIPRESCI na MFF w Karlowych Warach, Zasadzka (1969) zdobyła Nagrodę CIDALC na 30. MFF w Wenecji, a Czerwone kłosy (1970) – Nagrodę CIDALC na 21. MFF w Berlinie.
Przypisy
- ↑ John William Bills: 10 Serbian Film Directors You Should Know. Culture Trip, 2018-02-22. [dostęp 2020-05-30]. (ang.).
- ↑ Zivojin Pavlovic: Awards. IMDb. [dostęp 2020-05-29]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zivojin Pavlovic w bazie IMDb (ang.)
- Živojin Pavlović w bazie Filmweb
Media użyte na tej stronie
Živojin Pavlović, slika iz novinarske legitimacije.