|
 |
| Informacje podstawowe |
| Postać izolowana | چ |
| Postać początkowa | چـ |
| Postać środkowa | ـچـ |
| Postać końcowa | ـچ |
| Podstawowe pismo | arabskie |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Če (چ) – litera rozszerzonego alfabetu arabskiego, wykorzystywana w językach: perskim, urdu oraz w niektórych odmianach arabskiego[1][2]. W perskim, urdu i irackiej odmianie arabskiego używana jest do oznaczenia dźwięku [ʧ], tj. spółgłoski zwarto-szczelinowej zadziąsłowej bezdźwięcznej.
W dialekcie egipskim języka arabskiego odpowiada dźwiękowi [ʒ], tj. spółgłosce szczelinowej zadziąsłowej dźwięcznej, a w dialektach syryjsko-palestyńskich języka arabskiego oznacza dźwięk [ɡ], tj. spółgłoskę zwartą miękkopodniebienną dźwięczną[3].
Postacie litery
| Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
|---|
Wygląd:
| چ | ـچ | ـچـ | چـ |
|---|
Kodowanie
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Persian alphabet, pronunciation and language, omniglot.com [dostęp 2020-10-02] .
- ↑ RichardR. Delacy RichardR., Beginner’s Urdu script, Lincolnwood, Ill.: NTC/Contemporary Pub, 2001, XV–XVI, ISBN 0-07-141987-X, OCLC 52770901 [dostęp 2020-10-02] .
- ↑ MonaM. Diab MonaM., HabashH. Nizar HabashH., Natural Language Processing of Arabic and its Dialects, EMNLP 2014, Doha, Qatar, 2014 (ang.).
