(106) Dione
| ||
| Odkrywca | James Watson | |
| Data odkrycia | 10 października 1868 | |
| Numer kolejny | 106 | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | ||
| Przynależność obiektu | Pas główny | |
| Półoś wielka | 3,1729 au | |
| Mimośród | 0,1683 | |
| Peryhelium | 2,6390 au | |
| Aphelium | 3,7068 au | |
| Okres obiegu wokół Słońca | 5 lat 238 dni 2 godziny | |
| Średnia prędkość | 16,60 km/s | |
| Inklinacja | 4,60° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | 146,6 km | |
| Masa | 3,3 × 1018 kg | |
| Średnia gęstość | ? g/cm3 | |
| Okres obrotu | (16 h 15 min 36 s) h | |
| Albedo | 0,09 | |
| Jasność absolutna | 7,4m | |
| Typ spektralny | Typ G | |
| Średnia temperatura powierzchni | ~156 K | |
(106) Dione – duża planetoida pasa głównego planetoid.
Odkrycie
Została odkryta 10 października 1868 roku w Detroit Observatory, w mieście Ann Arbor przez Jamesa Watsona. Nazwa planetoidy pochodzi od Diony, tytanidy w mitologii greckiej. Jeden z księżyców Saturna również nazywa się Dione.
Orbita
(106) Dione krąży w średniej odległości 3,17 j. a. od Słońca, o okresie obiegu ok. 5 lat i 238 dni. Pełny obrót wokół własnej osi wykonuje w czasie ponad 16 godzin.
Właściwości fizyczne
(106) Dione ma najprawdopodobniej skład podobny do planetoidy (1) Ceres.
19 stycznia 1983 Dione zakryła jedną z gwiazd, dzięki czemu określono jej średnicę na 147 km, co zgadza się wartością wyznaczoną przez satelitę IRAS.
Zobacz też
Bibliografia
- (106) Dione w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (106) Dione w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (106) Dione w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)