(1084) Tamariwa
| ||
| Odkrywca | Siergiej Bielawski | |
| Data odkrycia | 12 lutego 1926 | |
| Numer kolejny | 1084 | |
| Oznaczenie tymczasowe | 1926 CC | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | ||
| Przynależność obiektu | Pas główny | |
| Półoś wielka | 2,6894 au | |
| Mimośród | 0,1316 | |
| Peryhelium | 2,3353 au | |
| Aphelium | 3,0435 au | |
| Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 150 dni 23 godziny | |
| Średnia prędkość | 18,16 km/s | |
| Inklinacja | 3,89° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | 26,476 km | |
| Okres obrotu | (6 h 9 min 11 s) h | |
| Albedo | 0,132 | |
| Jasność absolutna | 10,78m | |
(1084) Tamariwa – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 151 dni w średniej odległości 2,69 au. Została odkryta 12 lutego 1926 roku w Obserwatorium Simejiz na górze Koszka na Półwyspie Krymskim przez Siergieja Bielawskiego. Nazwa planetoidy pochodzi od Tamary Iwanowej (ros. Тамара Иванова, 1912–1936) – radzieckiej spadochroniarki[1], która zginęła tragicznie razem z Ljubą Berlin podczas ćwiczebnego skoku z dużej wysokości z opóźnionym otwarciem spadochronów[2]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1084) 1926 CC.
Zobacz też
- lista planetoid 1001–2000
- lista ponumerowanych planetoid
- (1062) Ljuba – planetoida nazwana od Ljuby Berlin
- (1086) Nata – planetoida nazwana od radzieckiej spadochroniarki, która zginęła trzy miesiące później
Przypisy
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 92. ISBN 3-540-00238-3.
- ↑ Берлин-Шапиро Любовь (1915–1936) (ros.). W: Женские лики авиации [on-line]. [dostęp 2016-03-22].
Bibliografia
- (1084) Tamariwa w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1084) Tamariwa w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (1084) Tamariwa w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)