(113) Amalthea
| ||
| Odkrywca | Robert Luther | |
| Data odkrycia | 12 marca 1871 | |
| Numer kolejny | 113 | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | ||
| Przynależność obiektu | Pas główny | |
| Półoś wielka | 2,3760 au | |
| Mimośród | 0,0881 | |
| Peryhelium | 2,1667 au | |
| Aphelium | 2,5853 au | |
| Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 242 dni | |
| Średnia prędkość | 19,29 km/s | |
| Inklinacja | 5,04° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | 50,137 km | |
| Masa | 1,0 × 1017 kg | |
| Okres obrotu | (9 h 56 min 6 s) h | |
| Albedo | 0,224 | |
| Jasność absolutna | 8,74m | |
| Typ spektralny | S | |
| Średnia temperatura powierzchni | ~181 K | |
(113) Amalthea – typowa planetoida kamienna, z pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 242 dni w średniej odległości 2,37 j.a. Została odkryta 12 marca 1871 roku w obserwatorium w Düsseldorfie przez Roberta Luthra. Nazwa planetoidy pochodzi od imienia nimfy Amaltei – postaci z mitologii greckiej.
Również jeden z małych księżyców Jowisza nosi nazwę Amalthea.
Zobacz też
Bibliografia
- (113) Amalthea w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (113) Amalthea w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (113) Amalthea w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)