(1249) Rutherfordia
| ||
![]() | ||
Odkrywca | Karl Reinmuth | |
Data odkrycia | 4 listopada 1932 | |
Numer kolejny | 1249 | |
Oznaczenie tymczasowe | 1932 VB | |
Charakterystyka orbity (J2000) | ||
Przynależność obiektu | Pas główny | |
Półoś wielka | 2,2241 au | |
Mimośród | 0,0759 | |
Peryhelium | 2,0552 au | |
Aphelium | 2,3931 au | |
Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 116 dni 13 godzin | |
Średnia prędkość | 19,97 km/s | |
Inklinacja | 4,87° | |
Charakterystyka fizyczna | ||
Średnica | 13,063 km | |
Okres obrotu | (18 h 13 min 23 s) h | |
Albedo | 0,251 | |
Jasność absolutna | 11,54m | |
Typ spektralny | Typ S |
(1249) Rutherfordia – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 117 dni w średniej odległości 2,22 au. Została odkryta 4 listopada 1932 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od miasta Rutherford na przedmieściach Nowego Jorku[1][2]. Niektóre źródła błędnie podają, że nazwa pochodzi od Ernesta Rutherforda (1871–1937), nowozelandzkiego chemika i fizyka, laureata nagrody Nobla[3]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1249) 1932 VB.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 104. ISBN 3-540-00238-3.
- ↑ John Campbell: Not so (ang.). W: Rutherford.org.nz [on-line]. [dostęp 2016-03-24].
- ↑ Paul Herget – The Names of the Minor Planets (1968)
Bibliografia
- (1249) Rutherfordia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1249) Rutherfordia w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (1249) Rutherfordia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Astronomical Institute of the Charles University: Josef Ďurech, Vojtěch Sidorin, Licencja: CC BY 4.0
A three-dimensional model of 1249 Rutherfordia that was computed using light curve inversion techniques.