(1249) Rutherfordia

(1249) Rutherfordia
ilustracja
OdkrywcaKarl Reinmuth
Data odkrycia4 listopada 1932
Numer kolejny1249
Oznaczenie tymczasowe1932 VB
Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu
Pas główny
Półoś wielka2,2241 au
Mimośród0,0759
Peryhelium2,0552 au
Aphelium2,3931 au
Okres obiegu
wokół Słońca
3 lata 116 dni 13 godzin
Średnia prędkość19,97 km/s
Inklinacja4,87°
Charakterystyka fizyczna
Średnica13,063 km
Okres obrotu(18 h 13 min 23 s) h
Albedo0,251
Jasność absolutna11,54m
Typ spektralnyTyp S

(1249) Rutherfordiaplanetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 117 dni w średniej odległości 2,22 au. Została odkryta 4 listopada 1932 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od miasta Rutherford na przedmieściach Nowego Jorku[1][2]. Niektóre źródła błędnie podają, że nazwa pochodzi od Ernesta Rutherforda (1871–1937), nowozelandzkiego chemika i fizyka, laureata nagrody Nobla[3]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1249) 1932 VB.

Zobacz też

Przypisy

  1. Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 104. ISBN 3-540-00238-3.
  2. John Campbell: Not so (ang.). W: Rutherford.org.nz [on-line]. [dostęp 2016-03-24].
  3. Paul Herget – The Names of the Minor Planets (1968)

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

1249Rutherfordia (Lightcurve Inversion).png
Autor: Astronomical Institute of the Charles University: Josef Ďurech, Vojtěch Sidorin, Licencja: CC BY 4.0
A three-dimensional model of 1249 Rutherfordia that was computed using light curve inversion techniques.