(135) Hertha
| ||
Odkrywca | Christian Peters | |
Data odkrycia | 18 lutego 1874 | |
Numer kolejny | 135 | |
Charakterystyka orbity (J2000) | ||
Przynależność obiektu | Pas główny rodzina Nysa | |
Półoś wielka | 2,4280 au | |
Mimośród | 0,2065 | |
Peryhelium | 1,9266 au | |
Aphelium | 2,9295 au | |
Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 286 dni 23 godziny | |
Średnia prędkość | 19,11 km/s | |
Inklinacja | 2,30° | |
Charakterystyka fizyczna | ||
Średnica | 79,24 km | |
Masa | 5,2×1018 kg | |
Średnia gęstość | ? g/cm3 | |
Okres obrotu | 8,4006 h | |
Albedo | 0,1436 | |
Jasność absolutna | 8,23m | |
Typ spektralny | Typ M | |
Średnia temperatura powierzchni | ~179 K |
(135) Hertha – planetoida z pasa głównego asteroid.
Odkrycie
Została odkryta 18 lutego 1874 roku w Clinton położonym w hrabstwie Oneida w stanie Nowy Jork przez Christiana Petersa. Nazwa planetoidy pochodzi od Nerthus bogini germańskiej zwanej też Herthą.
Orbita
Okrąża Słońce w ciągu 3 lat i 287 dni w średniej odległości 2,43 j.a. (135) Hertha należy do rodziny planetoidy Nysa.
Zobacz też
Bibliografia
- (135) Hertha w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (135) Hertha w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (135) Hertha w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Astronomical Institute of the Charles University: Josef Ďurech, Vojtěch Sidorin, Licencja: CC BY 4.0
A three-dimensional model of 135 Hertha that was computed using light curve inversion techniques.