(149) Medusa
| ||
Odkrywca | Joseph Perrotin | |
Data odkrycia | 21 września 1875 | |
Numer kolejny | 149 | |
Charakterystyka orbity (J2000) | ||
Przynależność obiektu | Pas główny | |
Półoś wielka | 2,1744 au | |
Mimośród | 0,0653 | |
Peryhelium | 2,0323 au | |
Aphelium | 2,3164 au | |
Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 76 dni 3 godziny | |
Średnia prędkość | 20,19 km/s | |
Inklinacja | 0,93° | |
Charakterystyka fizyczna | ||
Średnica | 19,75 km | |
Masa | 8,0×1015 kg | |
Średnia gęstość | 2,0 g/cm3 | |
Okres obrotu | 26 h | |
Albedo | 0,2334 | |
Jasność absolutna | 10,72m | |
Typ spektralny | Typ S | |
Średnia temperatura powierzchni | ~189 K |
(149) Medusa – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 76 dni w średniej odległości 2,17 j.a. Została odkryta 21 września 1875 roku w obserwatorium w Tuluzie przez Josepha Perrotina. Nazwa planetoidy pochodzi od Meduzy, najmłodszej z trzech gorgon w mitologii greckiej.
Zobacz też
Bibliografia
- (149) Medusa w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (149) Medusa w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- (149) Medusa w bazie Minor Planet Center (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Astronomical Institute of the Charles University: Josef Ďurech, Vojtěch Sidorin, Licencja: CC BY 4.0
A three-dimensional model of 149 Medusa that was computed using light curve inversion techniques.