(163693) Atira

(163693) Atira
ilustracja
Odkrywca

LINEAR[1]

Data odkrycia

11 lutego 2003[1]

Numer kolejny

163693

Oznaczenie tymczasowe

2003 CP20

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Grupa Atiry
NEO

Półoś wielka

0,7410[1] au

Mimośród

0,3221[1]

Peryhelium

0,5023[1] au

Aphelium

0,9797[1] au

Okres obiegu
wokół Słońca

233 dni 0[1] godzin

Inklinacja

25,62[1]°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

4,8[2] km

Okres obrotu

ok. 3,398[1] h

Albedo

0,0231[3]

Jasność absolutna

ok. 16,3[1]m

Typ spektralny

S

Satelity naturalne

1

(163693) Atiraplanetoida z grupy Atiry.

Odkrycie i nazwa

Została odkryta 11 lutego 2003 roku w programie LINEAR w Socorro przez M. Blythe, F. Shelly, M. Bezpalko, R. Huber, L. Manguso, S. Adams, D. Torres, T. Brothers i S. Partridge.

Nazwa planetoidy pochodzi od Atiry, pauniskiej bogini Ziemi i gwiazdy wieczornej. Ta oficjalna nazwa została nadana planetoidzie przez Minor Planet Center w dniu 22 stycznia 2008 (MPC 61768)[4]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe 2003 CP20 oraz stały numer 163693.

Orbita

Atira okrąża Słońce w ciągu 233 dni w średniej odległości 0,741 au. Jest to pierwsza potwierdzona planetoida, której orbita przebiega w całości wewnątrz orbity Ziemi: planetoida przez cały okres obiegu krąży bliżej Słońca niż Ziemia. Planetoidy takie są obecnie zaliczane do grupy Atiry.

Do Ziemi może zbliżyć się na minimalną odległość 0,207 au (31 mln km)[1]. W swoim ruchu orbitalnym Atira przecina orbitę Wenus.

Obraz radarowy Atiry z Obserwatorium Arecibo z dnia 23 stycznia 2017

Układ podwójny

W styczniu 2017 Atira znalazła się najbliżej Ziemi od czasu jej odkrycia w 2003 roku, w odległości 0,207 au (ok. 31 mln km). Wykorzystano tę okazję do zbadania jej za pomocą radaru. Zdjęcia wykonane przez Obserwatorium Arecibo w dniu 20 stycznia 2017 ujawniły, że Atira jest układem podwójnym, mając mniejszy księżyc na orbicie wokół głównego ciała[5][6].

Większy składnik układu ma średnicę 4,8 ± 0,5 km, prawdopodobnie jest wydłużony i ma kanciasty kształt. Mniejszy składnik układu ma średnicę 1,0 ± 0,3 km. Kolejne obrazy radarowe wykonane 23 stycznia 2017 pokazały, że te dwa składnik układu krążą wokół siebie w odległości około 6 km z okresem orbitalnym 15,5 godziny[5][2].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k (163693) Atira w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
  2. a b Wm. Robert Johnston, Asteroids with Satellites Database: (163693) Atira, [w:] Johnston's Archive [online], 19 lutego 2017 [dostęp 2020-12-17] (ang.).
  3. LCDB Data for (163693) Atira, Asteroid Lightcurve Database (LCDB) [dostęp 2017-05-29] (ang.).
  4. MPC/MPO/MPS Archive, [w:] Minor Planet Center [online] [dostęp 2020-12-17] (ang.).
  5. a b Discovery Announcement of Binary System (163693) Atira, Arecibo Observatory [dostęp 2020-12-17] (ang.).
  6. E.G. Rivera-Valentin, P.A. Taylor, A. Virkki, B. Aponte-Hernandez. (163693) Atira. „Central Bureau Electronic Telegrams”. 4347, s. 1, styczeń 2017. Bibcode2017CBET.4347....1R. 

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Atira.20jan17.u2.s1p0.gif
Radar images of 163693 Atira, taken at Arecibo Observatory on 20 January 2017
Atira.23jan17.u2.s1p0.gif
Radar images of 163693 Atira, taken at Arecibo Observatory on 23 January 2017