(1754) Cunningham
| ||
| Odkrywca | Eugène Delporte | |
| Data odkrycia | 29 marca 1935 | |
| Numer kolejny | 1754 | |
| Oznaczenie tymczasowe | 1935 FE | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | ||
| Przynależność obiektu | Zewnętrzna część pasa głównego | |
| Półoś wielka | 3,9501 au | |
| Mimośród | 0,1672 | |
| Peryhelium | 3,2896 au | |
| Aphelium | 4,6105 au | |
| Okres obiegu wokół Słońca | 7 lat 312 dni 12 godzin | |
| Średnia prędkość | 14,98 km/s | |
| Inklinacja | 12,11° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | 79,52 km | |
| Okres obrotu | 7,7416 h | |
| Albedo | 0,0345 | |
| Jasność absolutna | 9,77m | |
| Typ spektralny | P | |
(1754) Cunningham – planetoida należąca do zewnętrznej części pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 7 lat i 313 dni w średniej odległości 3,95 au. Została odkryta 29 marca 1935 w Observatoire Royal de Belgique w Uccle przez Eugène’a Delporte. Nazwa planetoidy pochodzi od Lelanda Cunninghama (1904–1989), amerykańskiego astronoma. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1754) 1935 FE.
Zobacz też
Bibliografia
- (1754) Cunningham w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1754) Cunningham w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (1754) Cunningham w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)