(1862) Apollo

(1862) Apollo
ilustracja
OdkrywcaKarl Reinmuth
Data odkrycia24 maja 1932
Numer kolejny1862
Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu
Grupa Apolla
NEO
Półoś wielka1,4713 au
Mimośród0,5598
Peryhelium0.6474 au
Aphelium2,2940 au
Okres obiegu
wokół Słońca
1 rok 287 dni 17 godzin
Średnia prędkość24,53 km/s
Inklinacja6,35°
Charakterystyka fizyczna
Średnicaok. 1 – 1,7 km
Masa5,1×1012? kg
Średnia gęstość2,0? g/cm3
Okres obrotu(3 h 4 min) h
Albedo0,21
Jasność absolutna16,23m
Typ spektralnyTyp Q
Średnia temperatura powierzchni~222 K
Satelity naturalne1 – S/2005 (1862) 1

(1862) Apolloplanetoida typu Apollo, od której wzięła nazwę cała grupa tych ciał niebieskich (grupa planetoid Apolla).

Odkrycie

Planetoida została odkryta 24 maja 1932 w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez niemieckiego astronoma Karla Wilhelma Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od Apolla, boga piękna, światła i życia w mitologii greckiej. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1862) 1932 HA.

Orbita

Orbita (1862) Apollo nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 6,35°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 1 rok i 288 dni, krążąc w średniej odległości 1,47 j.a. od Słońca. Mimośród orbity tej planetoidy to 0,559.

Charakterystyczną cechą trajektorii Apolla jest częste przechodzenie w pobliżu Ziemi; asteroida ta zalicza się do obiektów typu NEO, potencjalnie zagrażających naszej planecie. W swej drodze wokół Słońca Apollo przecina orbitę ziemską i w peryhelium znajduje się bliżej Słońca niż Ziemia.

Właściwości fizyczne

Jest to obiekt skalny o niewielkich rozmiarach (jego średnica wynosi ok. 1,7 km) i nieregularnym kształcie. Średnia gęstość tej planetoidy to 2,0 g/cm³, jej obrót wokół własnej osi trwa 3,065 godziny. Apollo ma jasność absolutną wynoszącą 16,23m, a albedo 0,21, zalicza się on do planetoid typu Q.

Satelita planetoidy

Planetoida ta posiada maleńkiego satelitę S/2005 (1862) 1 (oznaczenie prowizoryczne). Ma on rozmiary zaledwie ok. 80 m i krąży w odległości 3 km od głównego składnika. Został on zidentyfikowany podczas obserwacji radarowych wykonanych przez radioteleskop w Obserwatorium Arecibo w Portoryko pomiędzy 29 października a 2 listopada 2005 roku.

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

1862Apollo (Lightcurve Inversion).png
Autor: Astronomical Institute of the Charles University: Josef Ďurech, Vojtěch Sidorin, Licencja: CC BY 4.0
A three-dimensional model of 1862 Apollo that was computed using light curve inversion techniques.