(20) Massalia

(20) Massalia
ilustracja
Odkrywca

Jean Chacornac i
Annibale de Gasparis

Data odkrycia

19 września 1852[1]

Numer kolejny

20

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Pas główny[1]
rodzina Massalia

Półoś wielka

2,4085[1] au

Mimośród

0,1428[1]

Peryhelium

2,0645[1] au

Aphelium

2,7524[1] au

Okres obiegu
wokół Słońca

3 lata 269 dni 12[1] godzin

Średnia prędkość

ok. 19 km/s

Inklinacja

0,71[1]°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

160×145×130 km

Masa

5,2×1018 kg

Średnia gęstość

3,2 g/cm3

Okres obrotu

(8 h 5 min 53 s)[1] h

Albedo

0,21[1]

Jasność absolutna

6,50[1]m

Typ spektralny

Typ S[1]

Średnia temperatura powierzchni

~174 K

Satelity naturalne

brak danych

(20) Massalia – jedna z większych planetoid z pasa głównego.

Odkrycie

Planetoida została odkryta 19 września 1852 roku przez Jeana Chacornaca i niezależnie przez Annibale’a de Gasparisa.

Nazwa asteroidy pochodzi od łacińskiego odpowiednika nazwy Marsylia, gdzie Jean Chacornac dokonał swego odkrycia. Annibale de Gasparis obserwacje prowadził w Neapolu.

Orbita

Orbita (20) Massalii nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 0,71°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 3 lat i 269 dni, krążąc w średniej odległości 2,41 j.a. od Słońca. Średnia prędkość orbitalna tej asteroidy to ok. 19 km/s.

Planetoida ta jest największym obiektem w rodzinie planetoidy Massalia.

Właściwości fizyczne

(20) Massalia ma rozmiary 160×145×130 km. Jej albedo wynosi 0,21, a jasność absolutna to 6,5m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga 174 K. Planetoida ta zalicza się do asteroid typu S. Jej powierzchnia jest stosunkowo jasna i zawiera krzemiany.

Ciało to rotuje w czasie 8 godzin i 6 minut, a oś obrotu nachylona jest pod kątem 45º do płaszczyzny ekliptyki.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

A112.M119.shape.png
Autor: Astronomical Institute of the Charles University: Josef Ďurech, Vojtěch Sidorin, Licencja: CC BY 4.0
A three-dimensional model of asteroids that was computed using light curve inversion techniques.