(283) Emma
.png) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia | 8 lutego 1889 |
| Numer kolejny | 283 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu | |
| Półoś wielka | 3,0424 au |
| Mimośród | 0,1526 |
| Peryhelium | 2,5780 au |
| Aphelium | 3,5068 au |
| Okres obiegu wokół Słońca | 5 lat 113 dni 9 godzin |
| Średnia prędkość | 17,07 km/s |
| Inklinacja | 7,99° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 148,06 km |
| Masa | 3,4×1018 kg |
| Średnia gęstość | ~2,0 g/cm3 |
| Okres obrotu | (6 h 53 min 17 s) h |
| Albedo | 0,0262 |
| Jasność absolutna | 8,72m |
| Satelity naturalne | 1 – S/2003 (283) 1 |
(283) Emma – planetoida z pasa głównego.
Odkrycie
Planetoida została odkryta przez Auguste Charloisa 8 lutego 1889 w Observatoire de Nice w Nicei. Pochodzenie nazwy planetoidy nie jest znane.
Orbita
Orbita 283 Emmy nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 7,99°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 5 lat i 113 dni, krążąc w średniej odległości 3,04 j.a. od Słońca. Średnia prędkość orbitalna tej asteroidy to ok. 17,07 km/h.
Właściwości fizyczne
Emma ma średnicę ok. 148 km. Jej albedo wynosi 0,026, a jasność absolutna to 8,72m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga 163 K.
Księżyc asteroidy
14 lipca 2003 W.J. Merline odkrył za pomocą teleskopu Keck II obecność małego księżyca Emmy o średnicy 12 km, orbitującego w odległości ok. 596 ± 3 km od tej planetoidy. Według danych IAU średnia odległość od Emmy wynosi 370 km[1]. Obecnie księżyc ten nosi tymczasowe oznaczenie S/2003 (283) 1.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ „Circular [IAUC] 8165”
Bibliografia
- (283) Emma w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (283) Emma w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Astronomical Institute of the Charles University: Josef Ďurech, Vojtěch Sidorin, Licencja: CC BY 4.0
A three-dimensional model of 283 Emma that was computed using light curve inversion techniques.