(2867) Šteins
| ||
.png) Planetoida (2867) Šteins sfotografowana przez sondę Rosetta | ||
| Odkrywca | Nikołaj Czernych[1] | |
| Data odkrycia | 4 listopada 1969[1] | |
| Numer kolejny | 2867 | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | ||
| Przynależność obiektu | Pas główny | |
| Półoś wielka | 2,3651[1] au | |
| Mimośród | 0,1449[1] | |
| Peryhelium | 2,0223[1] au | |
| Aphelium | 2,7079[1] au | |
| Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 232 dni 19[1] godzin | |
| Średnia prędkość | 19,37 km/s | |
| Inklinacja | 9,94[1]° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | 6,67 × 5,81 × 4,47 km | |
| Okres obrotu | (6 h 2 min 56 s) h | |
| Albedo | 0,35 ± 0,05 | |
| Jasność absolutna | 12,4[1]m | |
| Typ spektralny | Typ E | |
| Średnia temperatura powierzchni | ~181 K | |
(2867) Šteins – planetoida z pasa głównego planetoid.
Odkrycie i nazwa
Planetoida została odkryta 4 listopada 1969 roku w Krymskim Obserwatorium Astrofizycznym w Naucznym na Półwyspie Krymskim przez Nikołaja Czernycha. Jej nazwa pochodzi od Kārlisa Šteinsa, łotewskiego astronoma. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (2867) 1969 VC.
Orbita
(2867) Šteins okrąża Słońce w ciągu 3 lat i prawie 233 dni w średniej odległości 2,365 j.a. Płaszczyzna jej orbity nachylona jest do ekliptyki pod kątem 9,94°, mimośród wynosi 0,145.
Badania (2867) Šteins
We wrześniu 2008 roku planetoida była obiektem badań sondy kosmicznej Rosetta. 4 sierpnia 2008 sonda rozpoczęła kampanię obserwacyjną planetoidy za pomocą kamer zainstalowanych na pokładzie. 5 września sonda znalazła się w odległości 800 km od planetoidy, przelatując koło niej z prędkością względną 8,6 km/s. Do naukowych celów przelotu należało badanie właściwości fizycznych i chemicznych oraz kinematyki planetoidy (rotacji wokół własnej osi) a także porównanie powierzchni (2867) Šteins z powierzchniami innych planetoid oraz badanie interakcji wiatru słonecznego z planetoidą.
W wyniku badań rozmiary planetoidy określono na 6,67 × 5,81 × 4,47 km. Albedo planetoidy wynosi 0,35. Na podstawie wykonanych zdjęć stwierdzono, że cała powierzchnia planetoidy pokryta jest kraterami. Odkryto 23 kratery o średnicy ponad 200 m, największy z nich ma średnicę wynoszącą blisko 2 km[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i (2867) Šteins w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.) [dostęp 2014-08-06]
- ↑ ESA Science & Technology: First Rosetta/OSIRIS images of asteroid Steins (ang.)
Bibliografia
- (2867) Šteins w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (2867) Šteins w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (2867) Šteins w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Rosetta Steins fly-by confirmed (ang.). ESA, 2008-09-05. [dostęp 2014-08-06].
- (2867) Šteins w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
Media użyte na tej stronie
Autor: ESA 2008 MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/RSSD/INTA/UPM/DASP/IDA; processing by T. Stryk., Licencja: CC BY-SA 2.0
Asteroid 2867 Šteins was first imaged by ESA's Rosetta spacecraft using the OSIRIS camera on 5 September 2008. Image stacking and processing by amateur astrophotographer Ted Stryk has enhanced the shadows in order to emphasise the difference between bright crater rims and their shadowed floors.
However, this technique can also create some artifacts, such as the illusion of boulders protruding from the surface, that are not present in the raw data.
In total, over 40 craters have been identified on the surface of Steins, the largest appearing at the ‘top’ of this frame being the 2 km-wide crater named Diamond. Craters on Steins are named after gems, following Stein’s appearance as a diamond shape.