(3122) Florence
 | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia | 2 marca 1981 |
| Numer kolejny | 3122 |
| Oznaczenie tymczasowe | 1981 ET3 |
| Charakterystyka orbity (4 września 2017) | |
| Przynależność obiektu | |
| Półoś wielka | 1,7691 au |
| Mimośród | 0,4233 |
| Peryhelium | 1,0203 au |
| Aphelium | 2,5180 au |
| Okres obiegu wokół Słońca | 2 lata 129 dni 0 godzin |
| Średnia prędkość | 22,39 km/s |
| Inklinacja | 22,15° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 4,9 km |
| Okres obrotu | 2,3581 h |
| Albedo | 0,086 |
| Jasność absolutna | 14,1m |
| Typ spektralny | |
| Satelity naturalne | 2 |
(3122) Florence – planetoida z grupy Amora okrążająca Słońce w ciągu 2 lat i 129 dni w średniej odległości 1,77 au.
Została odkryta 2 marca 1981 roku w Obserwatorium Siding Spring w Australii przez Schelte Busa. Nazwa planetoidy pochodzi od Florence Nightingale, angielskiej pielęgniarki i działaczki społecznej. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie (3122) 1981 ET3. Planetoida jest klasyfikowana jako obiekt bliski Ziemi (NEO) oraz Potencjalnie niebezpieczna planetoida (PHA).
W piątek 1 września 2017 roku o godzinie 12:06 UTC minęła Ziemię w odległości 0,0472368 au (18,38 LD, 7 066 500 km)[1], osiągając jasność około 8,7 magnitudo. Było to jedno z najbliższych spotkań Ziemi z planetoidą takich rozmiarów w latach 1900 – 2200[2].
Własności fizyczne
Planetoida ma w przybliżeniu kształt kulisty. W pobliżu równika rozciągają się wypiętrzenia. Na powierzchni znajdują się struktury przypominające kratery meteorytowe. Okres obrotu planetoidy wokół własnej osi wynosi około 2,4 godziny. Średnica Florence wynosi około 4,5 kilometra[3].
Księżyce planetoidy
Planetoida posiada dwa drobne księżyce. Zostały zarejestrowane 1 września 2017 roku przez radar obserwatorium astronomicznego w Goldstone. Szacuje się, że mogą mieć średnicę nie większą niż 300 metrów. Okresy ich obiegu wokół planetoidy wahają się od ośmiu godzin w przypadku bliższego do około dwudziestu godzin dla dalej położonego[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ (3122) Florence w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- ↑ Close Approaches, cneos.jpl.nasa.gov [dostęp 2017-08-26] (ang.).
- ↑ a b Kuligowska: Planetoida Florence ma dwa księżyce (pol.). Urania – Postępy Astronomii, 2017-09-03. [dostęp 2017-09-04].
Bibliografia
- (3122) Florence w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (3122) Florence w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (3122) Florence w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
Media użyte na tej stronie
Arecibo animation of 3122 Florence orbited by two minor-planet moons in 2017