(3200) Phaethon

(3200) Phaethon
Ilustracja
Zdjęcie przemieszczającego się na tle gwiazd (3200) Phaethona
Odkrywca

IRAS

Data odkrycia

11 października 1983

Numer kolejny

3200

Oznaczenie tymczasowe

1983 TB

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

grupa Apolla
NEO, PHA

Półoś wielka

1,2712 au

Mimośród

0,8899

Peryhelium

0,1400 au

Aphelium

2,4025 au

Okres obiegu
wokół Słońca

1 rok 158 dni 12 godzin

Średnia prędkość

26,41 km/s

Inklinacja

22,25°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

5,1 km

Okres obrotu

(3 h 36 min 14 s) h

Albedo

0,1066

Jasność absolutna

14,6m

Typ spektralny

F

Średnia temperatura powierzchni

~247 K

(3200) Phaethon – małe ciało Układu Słonecznego sklasyfikowane jako planetoida z grupy Apolla, o kometarnym pochodzeniu. Została odkryta 11 października 1983 roku przez satelitę IRAS. Okrąża Słońce w ciągu 1 roku i 158,5 dni w średniej odległości 1,27 au. Nazwa planetoidy pochodzi od Faetona, syna Heliosa w mitologii greckiej. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (3200) 1983 TB.

Orbita i charakterystyka

Cechą odróżniającą (3200) Phaethona od wielu innych planetoid bliskich Ziemi jest to, że zbliża się on do Słońca na odległość mniejszą niż 0,14 j.a., najmniejszą spośród nazwanych planetoid, przecinając przy tym orbity Marsa, Ziemi, Wenus i Merkurego. Ta orbita sprawiła, że planetoidzie nadano imię syna Heliosa, boga Słońca. Podczas zbliżenia do Słońca powierzchnia rozgrzewa się od 1025 do 1500 K (ponad 750°C), co uniemożliwia przetrwanie lodu, którego sublimacja tworzy warkocze komet. Obserwacje sond STEREO ujawniły jednak istnienie warkocza pyłowego, towarzyszącego planetoidzie; powstaje on, gdy ogrzewanie powierzchni powoduje naprężenia termiczne, kruszące skały. Z tego powodu (3200) Phaethon został określony mianem „skalnej komety”[1]. Najnowsze badania sugerują, że za rozświetlanie planetoidy odpowiedzialny jest parujący z jego wnętrza sód. Temperatura, do jakiej nagrzewa się Phaethon podczas peryhelium jest wystarczająca, by sód mógł sublimować ze skał tworząc jaśniejącą poświatę wokół planetoidy[2][3].

Materia pochodząca z tej planetoidy tworzy rój meteorów o nazwie Geminidy[4].

Bliskie przejścia

Do ostatnich bliskich przejść planetoidy obok Ziemi doszło 10 grudnia 2007 roku (0,12090 au = 18 085 700 km) i 16 grudnia 2017 roku (0,06893 au = 10 312 000 km)[5]. Podczas tego ostatniego przejścia blask Phaethona sięgnął 10,8 mag, a więc był w zasięgu obserwacji małych teleskopów i dużych lornetek. Przejście z 2017 roku jest najbliższe aż do grudnia 2093 roku, kiedy Phaethon zbliży się do Ziemi na odległość tylko 0,01982 au (2 965 000 km)[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Phaethon Confirmed as Rock Comet by STEREO Vision. ScienceDaily, 2013-09-10. [dostęp 2013-09-12].
  2. ↑ Fizzing Sodium Could Explain Asteroid Phaethon’s Cometlike Activity (ang.). Jet Propulsion Laboratory, 2021-08-16. [dostęp 2021-08-29].
  3. ↑ Phaethon – jedna z największych tajemnic Układu Słonecznego (pol.). Interia TECH, 2021-08-29. [dostęp 2021-08-29].
  4. ↑ Hailey Rose McLaughin: NASA solar probe confirms asteroid source of Geminids meteor shower (ang.). Astronomy Magazine, 2019-12-13. [dostęp 2019-12-18].
  5. ↑ a b 3200 Phaethon (1983 TB) w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.). [dostęp 2017-11-27].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Asteroid Phaethon 25dec2010 stack.jpg
Autor: Marcoaliaslama, Licencja: CC BY-SA 3.0
The movement of Asteroid (3200) Phaethon imaged on 25 Dec 2010 with the 37 cm F14 Cassegrain telescope of Winer Observatory, Sonoita (MPC 857) by Marco Langbroek. The image is a stack of 4 images of 150s exposure each, spaced 15 minutes apart.