(334) Chicago

(334) Chicago
Odkrywca	Max Wolf
Data odkrycia	23 sierpnia 1892
Numer kolejny	334
	Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność; obiektu	Zewnętrzna część; pasa głównego
Półoś wielka	3,8873 au
Mimośród	0,0246
Peryhelium	3,7913 au
Aphelium	3,9834 au
Okres obiegu; wokół Słońca	7 lat 240 dni 22 godziny
Średnia prędkość	15,09 km/s
Inklinacja	4,64°
	Charakterystyka fizyczna
Średnica	158,55 km
Okres obrotu	(7 h 21 min) h
Albedo	0,06
Jasność absolutna	7,64m
Typ spektralny	Typ C

(334) Chicago – planetoida należąca do zewnętrznej części głównego pasa planetoid.

Odkrycie i nazwa

Asteroida (334) Chicago została odkryta w 23 sierpnia 1892 w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl, w Heidelbergu przez Maxa Wolfa. Nazwa nawiązuje do miasta Chicago w Stanach Zjednoczonych, a nadanie jej zrywało ze zwyczajem nazywania planetoid wyłącznie imionami żeńskimi. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (334) 1892 L.

Orbita

Orbita planetoidy (334) Chicago jest nachylona pod kątem 4,64˚ do ekliptyki, a jej mimośród wynosi 0,024. Ciało to krąży w średniej odległości 3,887 j.a. wokół Słońca. Peryhelium orbity znajduje się 3,791 j.a., a aphelium 3,983 j.a. od Słońca. Na jeden obieg Słońca asteroida ta potrzebuje 7 lat i 241 dni.

Właściwości fizyczne

Jest to ciało, którego średnica wynosi 158 km, ma najprawdopodobniej nieregularny kształt. Absolutna wielkość gwiazdowa Chicago wynosi 7,64^m. Albedo tego obiektu jest małe – 0,062, zatem jest to asteroida odbijająca mało światła słonecznego, co jest zapewne związane ze składem chemicznym jej powierzchni. Stwierdzono tam występowanie prostych związków węglowych.