(532) Herculina

(532) Herculina
ilustracja
OdkrywcaMax Wolf
Data odkrycia20 kwietnia 1904
Numer kolejny532
Oznaczenie tymczasowe1904 NY
Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu
Pas główny
Półoś wielka2,7705 au
Mimośród0,1786
Peryhelium2,2757 au
Aphelium3,2654 au
Okres obiegu
wokół Słońca
4 lata 224 dni 10 godzin
Średnia prędkość17,89 km/s
Inklinacja16,31°
Charakterystyka fizyczna
Średnica167,791 km
Okres obrotu(9 h 24 min 18 s) h
Albedo0,285
Jasność absolutna5,81m
Typ spektralnyS
Satelity naturalnebrak

(532) Herculinaplanetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 224 dni w średniej odległości 2,77 j.a. Została odkryta 20 kwietnia 1904 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Maxa Wolfa. Planetoida została nazwana przez prof. Elię Millosevicha z Observatory of the Collegio Romano, jednak nie wiadomo kogo nazwa ta upamiętnia[1]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (532) 1904 NY.

Księżyc

7 czerwca 1978 roku, w trakcie obserwacji zakrycia gwiazdy SAO 120774 o jasności 6,2m przez planetoidę (532) Herculina, dwóch niezależnych obserwatorów zarejestrowało kilkusekundowe powtórne zakrycie tej gwiazdy. Z interpretacji danych wynikało, że planetoidę może obiegać satelita o średnicy około 46 km w odległości mniej więcej 977 km[2]. Jednak dokładne obserwacje w 1993 roku, prowadzone przy pomocy Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, wykluczyły istnienie drugiego składnika[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 56–57. ISBN 3-540-00238-3.
  2. David W. Dunham. Satellite of Minor Planet 532 Herculina Discovered During Occultation. „The Minor Planet Bulletin”. 6 (2), s. 13–14, 1978. Bibcode1978MPBu....6...13D (ang.). 
  3. Alex Storrs et al. Imaging observations of asteroids with Hubble Space Telescope. „Icarus”. 137 (2), s. 260–268, 1999. DOI: 10.1006/icar.1999.6047 (ang.). 

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

532Herculina (Lightcurve Inversion).png
Autor: Astronomical Institute of the Charles University: Josef Ďurech, Vojtěch Sidorin, Licencja: CC BY 4.0
A three-dimensional model of 532 Herculina that was computed using light curve inversion techniques.