(5357) Sekiguchi
| ||
| Odkrywca | Tetsuya Fujii, Kazurō Watanabe | |
| Data odkrycia | 2 marca 1992 | |
| Numer kolejny | 5357 | |
| Oznaczenie tymczasowe | 1992 EL | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | ||
| Przynależność obiektu | pas główny | |
| Półoś wielka | 2,9936 au | |
| Mimośród | 0,1015 | |
| Peryhelium | 2,6895 au | |
| Aphelium | 3,2978 au | |
| Okres obiegu wokół Słońca | 5 lat 65 dni 18 godzin | |
| Inklinacja | 9,08° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | 13,948 km | |
| Okres obrotu | 5,41 h | |
| Albedo | 0,192 | |
| Jasność absolutna | 11,7m | |
(5357) Sekiguchi – planetoida z pasa głównego planetoid.
Odkrycie i nazwa
Odkryli ją Tetsuya Fujii i Kazurō Watanabe 2 marca 1992 roku w obserwatorium w Kitami. Nazwa planetoidy pochodzi od Tomohiko Sekiguchiego (ur. 1970) – profesora na Uniwersytecie Hokkaido od 2008 r. W latach 1998–2001 obserwował małe ciała Układu Słonecznego z ESO. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe 1992 EL.
Orbita
(5357) Sekiguchi obiega Słońce w średniej odległości 2,99 j.a. w czasie 5 lat i 65 dni.
Zobacz też
Bibliografia
- (5357) Sekiguchi w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (5357) Sekiguchi w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (5357) Sekiguchi w bazie Minor Planet Center (ang.)