(55565) 2002 AW197

(55565) 2002 AW197
Ilustracja
Zdjęcie z teleskopu Spitzera
Odkrywca

Michael E. Brown,
Eleanor Helin,
Michael Hicks,
Kenneth Lawrence,
Steven H. Pravdo,
Chad Trujillo

Data odkrycia

10 stycznia 2002[1]

Numer kolejny

55565

Oznaczenie tymczasowe

2002 AW197

Charakterystyka orbity (2022-01-21)
Przynależność
obiektu

obiekt transneptunowy[1],
Pas Kuipera, cubewano[2]

Półoś wielka

46,91[1] au

Mimośród

0,1271[1]

Peryhelium

40,95[1] au

Aphelium

52,87[1] au

Okres obiegu
wokół Słońca

321,3[1] lat

Inklinacja

24,43[1]°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

768[2] km

Okres obrotu

ok. 8,86[1] h

Albedo

ok. 0,112[2]

Jasność absolutna

ok. 3,50[1]m

(55565) 2002 AW197 – planetoida z grupy obiektów transneptunowych[1], krążąca wokół Słońca w Pasie Kuipera, należąca do obiektów klasycznych[2].

Odkrycie i nazwa

Obiekt (55565) 2002 AW197 został odkryty 10 stycznia 2002 roku w Obserwatorium Palomar przez Michaela Browna, Eleanor Helin, Michaela Hicksa, Kennetha Lawrence’a, Stevena Pravdo i Chada Trujillo[1].

Asteroida nie posiada jeszcze nazwy własnej, a jedynie oznaczenie tymczasowe i stały numer[1].

Orbita

Orbita (55565) 2002 AW197 nachylona jest pod kątem ok. 24,4° do ekliptyki, a jej mimośród wynosi 0,127. Ciało to krąży w średniej odległości 46,9 j.a. wokół Słońca; na jeden obieg potrzebuje ok. 321 lat ziemskich. Peryhelium tego obiektu znajduje się w odległości ok. 40,9 j.a., a aphelium ok. 52,9 j.a. od Słońca[1].

Właściwości fizyczne

Ta odległa planetoida ma średnicę szacowaną na ok. 768 km[2]. Jej absolutna wielkość gwiazdowa wynosi ok. 3,5m[1].

Obserwacje wykazują, iż asteroida ta ma neutralną barwę (może to wskazywać na istnienie lodu wodnego, w przeciwieństwie np. do (50000) Quaoar, który ma wyraźnie czerwoną barwę). Temperatura powierzchni wynosi około 40 K[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o (55565) 2002 AW197 w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
  2. ↑ a b c d e Wm. Robert Johnston: List of Known Trans-Neptunian Objects (ang.). Johnston’s Archive, 2021-08-29. [dostęp 2021-11-16].
  3. ↑ F. Merlin i inni. Surface composition and physical properties of several trans-neptunian objects from the Hapke scattering theory and Shkuratov model. „Icarus”. 208, s. 945-954, 2010. DOI: 10.1016/j.icarus.2010.03.014 (ang.). 

Linki zewnętrzne

Masywne obiekty transneptunowe
Pas Kuipera
Dysk rozproszony
  1. ↑ a b c d plutoidy, czyli transneptunowe planety karłowate
  2. ↑ a b c klasyfikowane też oddzielnie jako obiekty odłączone

Media użyte na tej stronie