(6) Hebe

(6) Hebe

Obraz uzyskany przez Very Large Telescope
Odkrywca	Karl Ludwig Hencke
Data odkrycia	1 lipca 1847
Numer kolejny	6
Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność obiektu	Pas główny
Półoś wielka	2,4245 au
Mimośród	0,2024
Peryhelium	1,9338 au
Aphelium	2,9152 au
Okres obiegu wokół Słońca	3 lata 283 dni 4 godziny
Średnia prędkość	18,93 km/s
Inklinacja	14,75°
Charakterystyka fizyczna
Średnica	205×185×170 km
Masa	ok. 1,4 × 1019 kg
Średnia gęstość	ok. 4,1 g/cm3
Okres obrotu	(7 h 16 min 28 s) h
Albedo	0,268
Jasność absolutna	5,71m
Typ spektralny	S
Średnia temperatura powierzchni	śred. ~170 K max. (–4 °C) 269 K
Satelity naturalne	brak potwierdzonych

(6) Hebe – szósta w kolejności odkrycia planetoida z pasa planetoid pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza.

Odkrycie i nazwa

(6) Hebe została odkryta przez pruskiego astronoma amatora Karla Ludwiga Henckego w dniu 1 lipca 1847 roku w Drezdenku^[1].

Nazwa planetoidy pochodzi od bogini młodości Hebe z mitologii greckiej. Nazwę zaproponował Carl Friedrich Gauss.

Orbita

Orbita planetoidy (6) Hebe jest nachylona pod kątem 14,75° do ekliptyki, a jej mimośród wynosi 0,20. Ciało to krąży w średniej odległości 2,42 au wokół Słońca. Peryhelium orbity znajduje się 1,93 au, a aphelium 2,92 au od Słońca. Na jeden obieg Słońca planetoida ta potrzebuje 3 lat i 283 dni^[1].

Właściwości fizyczne

Jest to ciało, którego wielkość wynosi 205×185×170 km, jest to więc obiekt o nieregularnym kształcie. Albedo Hebe wynosi 0,268, a jej absolutna wielkość gwiazdowa sięga natomiast 5,71^m. Okres obrotu tego ciała określa się na 7 godzin i 16 minut, oś obrotu nachylona jest do płaszczyzny orbity planetoidy pod kątem 42°. Hebe składa się w dużej części ze skał krzemianowych i kompozytów żelazowo-niklowych.

Planetoida ta jest najprawdopodobniej źródłem pochodzenia meteorytów zwanych chondrytami typu H, których przykładem może być meteoryt Pułtusk.

Możliwy księżyc Hebe

5 marca 1977 Hebe zasłoniła gwiazdę Gamma Ceti (jasność 3^m). Podczas obserwacji tego zjawiska Paul Maley znajdujący się o kilkaset kilometrów od głównego pasa zakrycia i śledzący bliską koniunkcję planetoidy z gwiazdą zauważył dodatkowe półsekundowe zakrycie tej gwiazdy, co – zdaniem obserwatorów – świadczyło o posiadaniu przez planetoidę księżyca. Według tej obserwacji obiekt miałby około 20 km średnicy i w momencie zakrycia znajdował się mniej więcej 900 km od planetoidy. Nazwano go roboczo „Jebe”. Nie udało się jednak potwierdzić istnienia tego satelity.

Zobacz też

• Lista planetoid 1–1000
• lista ponumerowanych planetoid
• Meteoryt Pułtusk

Przypisy

Bibliografia

• (6) Hebe w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
• (6) Hebe w bazie Minor Planet Center (ang.)

Linki zewnętrzne

• Diagram orbity (6) Hebe w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)