(60558) Echeclus
| ||
| Odkrywca | Spacewatch | |
| Data odkrycia | 3 marca 2000 | |
| Numer kolejny | 60558 | |
| Oznaczenie tymczasowe | 2000 EC98 | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | ||
| Przynależność obiektu | Centaur | |
| Półoś wielka | 10,6803 au | |
| Mimośród | 0,4554 | |
| Peryhelium | 5,8168 au | |
| Aphelium | 15,5438 au | |
| Okres obiegu wokół Słońca | 34,90 lat | |
| Średnia prędkość | 8,59 km/s | |
| Inklinacja | 4,34° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | 84 km | |
| Masa | 3,6 x 1017 kg | |
| Średnia gęstość | 2,0? g/cm3 | |
| Okres obrotu | (26h 48min 7s) h | |
| Albedo | 0,04 | |
| Jasność absolutna | 9,6m | |
| Średnia temperatura powierzchni | ~85 K | |
| Satelity naturalne | 1? | |
(60558) Echeclus – planetoida z grupy centaurów okrążająca Słońce w ciągu niecałych 35 lat w średniej odległości 10,68 j.a. Została odkryta 3 marca 2000 roku w programie Spacewatch. Nazwa planetoidy pochodzi z mitologii greckiej od jednego z centaurów, który zginął w bitwie z Lapitami[1].
Aktywność kometarna
W kwietniu 2001 roku francuscy astronomowie P. Rousselot i J.-M. Petit zbadali obiekt za pomocą New Technology Telescope, lecz nie wykryli aktywności kometarnej[2]. 30 grudnia 2005 roku Y.-J. Choi i P. R. Weissman sfotografowali obiekt przy użyciu 5-metrowego teleskopu w Obserwatorium Palomar i odkryli komę[2]. Wkrótce potem zakwalifikowano ten obiekt także jako kometę okresową i oznaczono 174P/Echeclus. Obserwacja z grudnia 2005 oraz późniejsze obserwacje wykonane w 2006 roku również przez innych astronomów wykazały[3], że aktywność kometarna jest związana z towarzyszącym Echeclusowi niewielkim (ok. 8 km średnicy), oddalającym się od niego obiektem. Obiekt ten jest prawdopodobnie byłym satelitą lub oderwanym fragmentem planetoidy. W roku 2007 aktywność kometarna zanikła[4].
Zobacz też
- lista planetoid 60001–61000
- Echeklos
- lista ponumerowanych planetoid
- lista planetoid z księżycami
- lista komet okresowych
Przypisy
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names Addendum to Fifth Edition: 2006–2008. Springer, 2009. DOI: 10.1007/978-3-642-01965-4. ISBN 978-3-642-01964-7.
- ↑ a b Gary W. Kronk: 174P/Echeclus (ang.). W: Cometography [on-line]. [dostęp 2016-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-12)].
- ↑ Telegram elektroniczny IAU nr 563. [dostęp 2016-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-01)].
- ↑ Astronomy & Astrophysics 480, 543-550 (2008)
Bibliografia
- (60558) Echeclus w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (60558) Echeclus w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (60558) Echeclus w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)