(65) Cybele
| ||
(c) I, Kevin Heider, CC BY-SA 3.0 Planetoida Cybele | ||
Odkrywca | Wilhelm Tempel | |
Data odkrycia | 8 marca 1861 | |
Numer kolejny | 65 | |
Charakterystyka orbity (J2000) | ||
Przynależność obiektu | zewnętrzna część pasa głównego | |
Półoś wielka | 3,4395 au | |
Mimośród | 0,1079 | |
Peryhelium | 3,0682 au | |
Aphelium | 3,8107 au | |
Okres obiegu wokół Słońca | 6 lat 138 dni 11 godzin | |
Średnia prędkość | 16,01 km/s | |
Inklinacja | 3,56° | |
Charakterystyka fizyczna | ||
Średnica | 237,26 km | |
Masa | 1,4 × 1019 kg | |
Średnia gęstość | ? g/cm3 | |
Okres obrotu | (6 h 4 min 53 s) h | |
Albedo | 0,0706 | |
Jasność absolutna | 6,62m | |
Typ spektralny | P | |
Średnia temperatura powierzchni | ~150 K | |
Satelity naturalne | 1 - S/1979 (65) 1 |
(65) Cybele – planetoida należąca do zewnętrznej części pasa głównego planetoid.
Odkrycie i nazwa
Planetoida ta została odkryta 8 marca 1861 roku przez Wilhelma Templa z obserwatorium w Marsylii. Nazwa jej pochodzi od imienia Kybele, frygijskiej bogini płodności, urodzaju i wiosny[1]. Pierwotnie otrzymała nazwę Maximiliana na cześć króla Bawarii Maksymiliana II, lecz zmieniono ją po proteście kilku astronomów, gdyż nie wywodziła się z klasycznej mitologii[1].
Orbita
(65) Cybele okrąża Słońce w ciągu 6 lat i 138 dni w średniej odległości 3,44 au, po orbicie o mimośrodzie 0,11.
Właściwości fizyczne
(65) Cybele ma średnicę 237 km. Jej jasność absolutna to 6,62m, albedo zaś jest bardzo niskie i wynosi 0,07. Średnia temperatura na powierzchni planetoidy to ok. 150 K. Należy ona do planetoid typu P.
Jest drugą, na której powierzchni odkryto występowanie lodu wodnego i substancji organicznych[2].
Prawdopodobny satelita
Prawdopodobnie planetoida ta posiada naturalnego satelitę oznaczonego tymczasowo S/1979 (65) 1. Po raz pierwszy był on pośrednio zaobserwowany przez radzieckich astronomów 17 października 1979 roku podczas zakrycia jednej z gwiazd (AGK3 +19 599) przez (65) Cybele, podczas którego dokonano dokładnego obliczenia średnicy tej asteroidy. Dodatkowo zaobserwowano drugie, krótsze zaćmienie, które dało możliwość wysunięcia przypuszczenia o istnieniu księżyca. Miałby on rozmiary 11 km i krążyłby w średniej odległości około 917 km.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 21. ISBN 978-3-540-29925-7.
- ↑ Mike Wall: Water Ice Common on Asteroids, Discovery Suggests (ang.). W: Space.com [on-line]. 2010-10-08. [dostęp 2016-03-17].
Bibliografia
- (65) Cybele w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (65) Cybele w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (65) Cybele w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
Media użyte na tej stronie
(c) I, Kevin Heider, CC BY-SA 3.0
The apparent magnitude of large asteroid 65 Cybele (apmag 11.6) and stars HD 217121 (apmag 8.7) and HD 216932 (apmag 9.1). The two bright stars would be near the limit of typical 50mm binoculars. Also visible towards the upper right are the galaxies PGC194570 and PGC1016451.