(73) Klytia
| ||
.png) | ||
| Odkrywca | Horace Tuttle | |
| Data odkrycia | 7 kwietnia 1862 | |
| Numer kolejny | 73 | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | ||
| Przynależność obiektu | Pas główny | |
| Półoś wielka | 2,6651 au | |
| Mimośród | 0,0424 | |
| Peryhelium | 2,5522 au | |
| Aphelium | 2,7781 au | |
| Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 128 dni 5 godzin | |
| Średnia prędkość | 18,24 km/s | |
| Inklinacja | 2,37° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | 44,44 km | |
| Masa | 9,2×1016 kg | |
| Okres obrotu | 8,297 h | |
| Albedo | 0,22 | |
| Jasność absolutna | 9m | |
| Typ spektralny | Typ S | |
| Średnia temperatura powierzchni | ~170 K | |
(73) Klytia – planetoida z pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 128 dni w średniej odległości 2,67 j.a. Została odkryta 7 kwietnia 1862 roku w obserwatorium Cambridge przez Horacego Tuttle’a. Nazwa planetoidy pochodzi od okeanidy Klytii, która była córką Okeanosa i Tetydy w mitologii greckiej.
Zobacz też
Bibliografia
- (73) Klytia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (73) Klytia w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (73) Klytia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
Media użyte na tej stronie
73Klytia (Lightcurve Inversion).png
Autor: Astronomical Institute of the Charles University: Josef Ďurech, Vojtěch Sidorin, Licencja: CC BY 4.0
A three-dimensional model of 73 Klytia that was computed using light curve inversion techniques.
Autor: Astronomical Institute of the Charles University: Josef Ďurech, Vojtěch Sidorin, Licencja: CC BY 4.0
A three-dimensional model of 73 Klytia that was computed using light curve inversion techniques.