(83) Beatrix
| ||
| Odkrywca | Annibale de Gasparis | |
| Data odkrycia | 26 kwietnia 1865 | |
| Numer kolejny | 83 | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | ||
| Przynależność obiektu | Pas główny | |
| Półoś wielka | 2,4322[1] au | |
| Mimośród | 0,0821[1] | |
| Peryhelium | 2,2326[1] au | |
| Aphelium | 2,6319[1] au | |
| Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 290 dni 12[1] godzin | |
| Średnia prędkość | 19,07 km/s | |
| Inklinacja | 4,96[1]° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | 110,503[1] km | |
| Masa | 5,6 × 1017 kg | |
| Okres obrotu | (10 h 9 min 36 s)[1] h | |
| Albedo | 0,050[1] | |
| Jasność absolutna | 8,66[1]m | |
| Typ spektralny | X[1] | |
| Średnia temperatura powierzchni | ~178 K | |
(83) Beatrix – planetoida z grupy pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 291 dni w średniej odległości 2,43 j.a. Została odkryta 26 kwietnia 1865 roku w Neapolu przez Annibale’a de Gasparisa[1]. Nazwana planetoidy pochodzi od Beatrycze Portinari – mieszkanki Florencji, którą Dante Alighieri umieścił w swoim poemacie Boska komedia[2]. Imię to nosiła także córka odkrywcy[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l (83) Beatrix w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- ↑ a b Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 23. ISBN 978-3-540-29925-7.
Bibliografia
- (83) Beatrix w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (83) Beatrix w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (83) Beatrix w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)