(922) Schlutia
| ||
| Odkrywca | Karl Reinmuth | |
| Data odkrycia | 18 września 1919 | |
| Numer kolejny | 922 | |
| Oznaczenie tymczasowe | 1919 FW | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | ||
| Przynależność obiektu | Pas główny | |
| Półoś wielka | 2,6916 au | |
| Mimośród | 0,1911 | |
| Peryhelium | 2,1771 au | |
| Aphelium | 3,2061 au | |
| Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 152 dni 22 godziny | |
| Średnia prędkość | 18,15 km/s | |
| Inklinacja | 7,31° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | 18,579 km | |
| Okres obrotu | 7,85683 h | |
| Albedo | 0,107 | |
| Jasność absolutna | 12,1m | |
(922) Schlutia – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 153 dni w średniej odległości 2,69 au. Została odkryta 18 września 1919 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od pierwszych liter nazwisk niemieckiego biznesmena Edgara Schlubacha i Henry’ego Tiarksa, brytyjskiego bankiera i astronoma amatora, którzy sfinansowali holendersko-niemiecką ekspedycję mającą na celu obserwację zaćmienia Słońca na Wyspie Bożego Narodzenia w 1922 roku[1]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (922) 1919 FW.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 82. ISBN 3-540-00238-3.
Bibliografia
- (922) Schlutia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (922) Schlutia w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (922) Schlutia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)