1. Flotylla U-Bootów Weddingen

1. Flotylla U-Bootów „Weddigen”

1. Unterseebootflottille

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	27 września 1935
Patron	Otto Weddigen
Dowódcy
Pierwszy	Karl Dönitz
Ostatni	Werner Winter
Działania zbrojne
1939–1945
Organizacja
Dyslokacja	Kilonia, Brest
Rodzaj sił zbrojnych	marynarka wojenna
Rodzaj wojsk	okręty podwodne
Podległość	FdU/BdU
Skład	140 okrętów: IIB, IIC, IID po 1941: VIIB, VIIC, VIIC41, VIID, XB

1. Flotylla U-Bootów „Weddigen” – pierwsza bojowa flotylla okrętów podwodnych Kriegsmarine, powstała w Niemczech 27 września 1935. Od początku zwracano dużą uwagę na dobór kadry oficerskiej na okręty podwodne^[1]. 1. Flotylla stanowiła jądro niemieckiej floty podwodnej w okresie poprzedzającym wybuch II wojny światowej, oraz jedną z najważniejszych jednostek U-Bootwaffe podczas całego konfliktu.

Jednostka stacjonowała początkowo w Kilonii, a po zdobyciu baz na atlantyckim wybrzeżu Francji, w Breście. Patronem jednostki był poległy podczas I wojny światowej Otto Weddigen. Pierwszym dowódcą flotylli był komodore Karl Dönitz, który po objęciu 1 stycznia 1936 przez tego ostatniego stanowiska Führer der Unterseeboote (FdU), został zastąpiony przez kapitäna zur see Otto Loycke.

Po utworzeniu flotylli, w pierwszymi okrętami w jej składzie były weszły U-7 pod dowództwem Kurta Freiwalda, U-8 z Geraldem Grosse, U-9 dowodzony przez Hansa-Günthera Looffa, U-10 z Heinzem Scheringerem, U-11 pod dowództwem Hansa Rösinga oraz U-12 z Wernerem von Schmidtem. W czasie istnienia flotylli, w jej skład weszło 140 okrętów podwodnych typów IIB, IIC, IID, po 1941 roku zaś VIIB, VIIC, VIIC41, VIID, XB.

Przypisy

Bibliografia

• Franz Kurowski: U-48: The Most Successful U-Boat of the Second World War. Frontline Books, 2012. ISBN 1-84832-606-8.
• Jak Mallmann Showell: The U-Boat Century. Annapolis: Naval Institute Press, 2006. ISBN 1-59114-892-8.