10,5 cm Kanone 18

10,5 cm K 18

(c) Bundesarchiv, Bild 183-L00131 / CC-BY-SA 3.0 Armaty 10,5 cm Kanone 18 podczas uroczystości zaprzysiężenia rekrutów Wehrmachtu, Poznań, styczeń 1940
Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Rodzaj	armata polowa
Dane taktyczno-techniczne
Kaliber	105 mm
Długość lufy	5460 mm (L/52)
Donośność	19 075 m
Prędkość pocz. pocisku	835 m/s (pocisk o masie 15 kg)
Masa	5620 kg (w położeniu bojowym) 6434 kg (w położeniu marszowym)
Kąt ostrzału	0° do +45° (w pionie) 60° (w poziomie)
Szybkostrzelność	6 strz./min
Prędkość marszowa	24 km/h

10,5 cm Kanone 18 (10,5 cm K 18) – niemiecka armata polowa z okresu II wojny światowej. Armata K 18 miała łoże kołowe, dwuogonowe, rozstawne. Zamek klinowy. Zasilanie amunicją składaną (3 ładunki). Trakcja motorowa. Armata używała tego samego łoża co haubica 15 cm schwere Feldhaubitze 18.

Armata nie była lubiana przez artylerzystów i nie uchodziła za udaną broń - w porównaniu z haubicą 15 cm pociski działa miały znacznie mniejszą moc niszczącą, a maksymalna donośność armaty nie była dużo większa od donośności haubicy, a samo działo było bardzo ciężkie.

W 1940 opracowano wersję rozwojową tej armaty 10,5 cm Kanone 18/40 o lufie o długości 60 kalibrów, ale weszła ona do produkcji dopiero w 1942 i ostatecznie otrzymała oznaczenie 10,5 schwere Kanone 42.

Wszystkie armaty tego typu zostały wycofane z jednostek frontowych już w 1941 i większość z nich stanowiła uzbrojenie Wału Atlantyckiego.

Bibliografia

• Stefan Pataj: Artyleria lądowa 1872-1970. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1975.
• Kris Chant: Artillery. Londyn: Amber Books, 2005. ISBN 1-904687-41-5.