100 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Śląsko-Morawski
Pułk Piechoty Nr 100

Schlesisch-mährisches Infanterieregiment Nr 100

Pieczęć pułku
Historia
Państwo	Austro-Węgry
Sformowanie	1 stycznia 1883
Rozformowanie	1918
Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	garnizon Kraków
Rodzaj sił zbrojnych	c. i k. Armia
Rodzaj wojsk	piechota

Koszary piechoty w Bielsku

Śląsko-Morawski Pułk Piechoty Nr 100 (IR 100) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

Pułk został utworzony 1 stycznia 1883 roku z batalionów należących do trzech pułków piechoty nr: 50, 51 i 64 oraz Batalionu Strzelców Polnych Nr 36^[1].

W latach 1889–1906 szefem pułku był generał kawalerii Edmund von Krieghammer, a od 1907 generał piechoty Moritz von Steinsberg^[1].

Okręgiem uzupełnień pułku był Cieszyn (niem. Teschen)^[1]. W 1914 komendantem Okręgu Uzupełnień był ppłk Georg Čačkoviċ de Vérhovina z IR 78, a referentem kpt. Antoni Schmied z IR 100^[2].

Kolory pułkowe: żółty (niem. lichtdrap), guziki złote. Skład narodowościowy w 1914 roku 33% – Czesi, 27% – Niemcy, 37% – Polacy^[3].

Komenda pułku oraz I i IV batalion stacjonowały w Krakowie, w Koszarach Arcyksięcia Rudolfa (niem. Kronprinz Rudolf Kaserne) przy ulicy Warszawskiej. III batalion przez cały omawiany okres stacjonował w okręgu uzupełnień w Cieszynie. II batalion podlegał dyslokacjom: do 1906 roku w Krakowie, w latach 1907–1909 – w Bielsku, a w latach 1911–1914 detaszowany w Banja Luce^[1].

W 1914 pułk z wyjątkiem II batalionu wchodził w skład 23 Brygady Piechoty należącej do 12 Dywizji Piechoty, która była podporządkowana komendantowi I Korpusu w Krakowie^[4]. Detaszowany w Banja Luce II batalion wchodził w skład 12 Brygady Górskiej należącej do 48 Dywizji Piechoty, która była podporządkowana komendantowi XV Korpusu w Sarajewie^[5].

Pułk walczył z Rosjanami w Kongresówce. W maju 1915, w czasie operacji gorlickiej, pułk poniósł bardzo duże straty. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach: w Święcanach, Szymbarku, Kotowicach, Wierzchowiskach. II batalion walczył na froncie bałkańskim^[6].

Żołnierze pułku

Komendanci pułku

• płk Karl Größl (1903–1905)
• płk Franz Klar (1906–1909)
• płk Heinrich Trichtel (1910–1913^[1])
• płk Albin Vogel (1914)
• ppłk/płk Franciszek Latinik (17 IX 1914 – V 1915)

Oficerowie

• ppłk Alfred Poźniak
• mjr Rudolf Böhm – komendant Kadry Batalionu Zapasowego (1914^[1])
• mjr Artur Dąbrowski
• mjr Mieczysław Kuliński
• kpt. Otto Matuschek
• por. rez. Ludwik Czyżewski
• ppor. rez. Józef Figna
• ppor. Stanisław Kwaśniewski
• ppor. rez. Józef Rafacz
• ppor. rez. Augustyn Waluś
• lekarz pułkowy 1. klasy Karol Karowski (1899–1909)

Przypisy

Bibliografia

• Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900–1914
• Austro-Hungarian Land Forces 1848–1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
• Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
• Polegli na ziemiach polskich z Infanterieregiment von Steinsberg Nr 100. www.polegli.forgen.pl. [dostęp 2015-04-24].