101 Korpus Armijny (ZSRR)
| |||
| Historia | |||
| Państwo |  ZSRR | ||
| Działania zbrojne | |||
| II wojna światowa operacja lwowsko-sandomierska operacja morawsko-ostrawska | |||
| Organizacja | |||
| Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe | ||
| Rodzaj wojsk | Piechota | ||
| Podległość | 38 Armia | ||
| Skład | 70 Gwardyjska Dywizja Piechoty 140 Dywizja Piechoty 183 Dywizja Piechoty | ||
101 Korpus Armijny (ros. 101-й стрелковый корпус) – związek taktyczny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Historia
101 Korpus walczył na froncie wschodnim wchodząc w skład 38 Armii[1]. Nacierające w czasie ofensywy lwowsko-sandomierskiej wojska Korpusu miały za zadanie sforsować San i opanować Sanok. Po wykonaniu tego zadania (3 sierpnia 1944) jego czołowe jednostki atakowały dalej i zdobyły Krosno. Następnie, w ramach ofensywy zimowej, 21 stycznia 1945 dotarły do Gdowa. W czasie walk o ten silny punkt oporu obrony niemieckiej zastosowano z powodzeniem manewr oskrzydlający.
Dowodzący 140 Dywizją Piechoty gen. mjr Aleksandr Kisielow poległ 24 stycznia w rejonie Wadowic. W lutym 101 Korpus stoczył ciężkie walki o Czechowice-Dziedzice. W całodobowych walkach ulicznych walczyli z powodzeniem żołnierze z 70 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty gen. mjr. Iwana Gusiewa[2]. W kolejnych dniach działania bojowe 101 Korpus kontynuował na terenie Czechosłowacji[3] i tam zastał go koniec wojny. Dowódca 101 Korpusu Armijnego gen. lejtn. Andriej Bondariew w czasie zorganizowanej 24 czerwca 1945 w Moskwie Parady Zwycięstwa dowodził pułkiem zbiorczym reprezentującym wojska 4 Frontu Ukraińskiego[4].
Struktura organizacyjna
- 70 Gwardyjska Dywizja Piechoty (dowódca generał major Iwan Gusiew)
- 140 Dywizja Piechoty
- 183 Dywizja Piechoty[5].
Dowódcy korpusu
- gen. lejtn. Andriej Bondariew (w okresie walk na ziemiach polskich)
Przypisy
- ↑ Bolesław Dolata, Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa 1971, s. 599.
- ↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s.80,81,126,127.459
- ↑ Kiriłł Moskalenko, Uderzenie za uderzeniem 1943–1945. Warszawa 1974, s. 658.
- ↑ Kiriłł Moskalenko, Uderzenie za uderzeniem 1943–1945. Warszawa 1974, s. 700.
- ↑ Henryk Stańczyk, Operacja Krakowska 1945. Ulmak 2002, s.128.
Media użyte na tej stronie
Army star of the USSR armed forces, here a version of the metallic five-pronged Soviet star, wore by the personnel of the Workers' and Peasants' Red Army (RA), and later Soviet Army (SA), since the 1920s.
