106 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe |
Rodzaj wojsk | piechota |
Podległość | OKH |
106 Dywizja Piechoty – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu z 22 listopada 1940 roku, w 12. fali mobilizacyjnej na poligonie Wahn w VI Okręgu Wojskowym.
Szlak bojowy
Dywizja była aktywna na froncie wschodnim w ramach Grupa Armii Środek. Walczyła o Wilno, Smoleńsk, Wiaźmę i Klin. Zimą 1941-1942 poniosła ciężkie straty pod Moskwą i została wycofana do Francji w celu odbudowy. Powróciła na front wiosną 1943 r., walczyła o Krzemieńczuk i Kirowohrad, jesienią z dywizji pozostała słaba gruba bojowa, którą w lutym 1944 r. wzmocniono pododdziałami Dywizji Szkieletowej Milowitz. Jednostka walczyła nadal w czasie operacji odwrotowej przez Dniepr i broniła linii rzeki Prut w Rumunii. Ostatecznie została rozbita pod Kiszyniowem latem 1944 r.
106 Dywizję Piechoty odbudowano pospieszne w Oberheim na terenie Niemiec 24 marca 1945 r., nie osiągnęła jednak pełnych stanów osobowych. Do końca wojny przebywała w Schwarzwaldzie, gdzie poddała się wojskom amerykańskim w maju 1945 r[1].
Struktura organizacyjna
- Struktura organizacyjna w listopadzie 1940 roku:
239., 240. i 241. pułki piechoty, 107. pułk artylerii, 106. batalion pionierów, 106. oddział rozpoznawczy, 106. oddział przeciwpancerny, 106. oddział łączności, 106. polowy batalion zapasowy;
- Struktura organizacyjna w listopadzie 1943 roku:
39. grupa dywizyjna (113. i 114. grupa pułkowa), 239. i 240. pułk grenadierów, 107. pułk artylerii, 106. batalion pionierów, 106. dywizyjny batalion fizylierów, 106. oddział przeciwpancerny, 106. oddział łączności, 106. polowy batalion zapasowy;
- Struktura organizacyjna w kwietniu 1945 roku:
113., 239. i 240. pułk grenadierów, 107. pułk artylerii, 106. batalion pionierów, 106. oddział przeciwpancerny, 106. oddział łączności, 106. polowy batalion zapasowy;
Dowódcy
Generalmajor Ernst Dehner 28.12.1940 – 03.05.1942;
Generalleutnant Alfons Hitter 03.05.1942 – 01.12.1942;
Generalleutnant Arthur Kullmer 01.12.1942 – 01.01.1943;
Generalleutnant Werner Forst 01.01.1943 – 20.01.1944;
Generalleutnant Siegfried von Rekowski 20.01.1944 – VIII 1944;
Oberst Rintenberg III 1945 – 08.05.1945;
Przypisy
- ↑ Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009, s. 169-170. ISBN 978-83-11-11596-5.
Bibliografia
- Carell Paul, Operacja "Barbarossa", Warszawa 2000, ISBN 831109199-4.
- Paul Carell , Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110 .
- Dieckert, Großmann, Der Kampf um Ostpreussen. Der umfassende Dokumentarbericht über das Kriegsgeschehen in Ostpreußen, Stuttgart 1965, ISBN 3-87943-436-0.
- Grossmann Horst, Rshew. Eckpfeiler der Ostfront, Friedberg b.r.w, ISBN 3-7909-0126-1.
- Haupt Werner, Sturm auf Moskau 1941. Der Angriff. Die Schlacht. Der Ruckschlag, Friedberg b.d.w, ISBN 978-3-89555-372-1.
- Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russia 1941-1945, b.m.w i 1998, ISBN 0-7643-0266-3.
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol., Bonn 2003, ISBN 3-8289-0525-0.
Media użyte na tej stronie
Flag for Infantry units 1936-1945
Autor: Bassoonstuff (Bobby C. Hawkins), Licencja: CC BY-SA 3.0
Insignia of the 106th Infantry Division (Wehrmacht), World War II.