10 Batalion Sanitarny

10 Batalion Sanitarny
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1922
Rozformowanie1926
Tradycje
KontynuacjaKadra 10 Batalionu Sanitarnego
Kadra Zapasowa 10 Szpitala Okręgowego
Dowódcy
Pierwszyppłk lek. Ludwik Sojka
Organizacja
DyslokacjaPrzemyśl
Rodzaj sił zbrojnychwojsko
Rodzaj wojsksłużba zdrowia
PodległośćDowództwo Okręgu Korpusu Nr X

10 Batalion Sanitarny (10 bsan)[a]oddział służby zdrowia Wojska Polskiego II RP.

Historia batalionu

10 Batalion Sanitarny został sformowany jesienią 1922 w Przemyślu. Z dniem 1 października 1922 do nowego oddziału otrzymali przeniesienia pierwsi oficerowie sanitarni[2].

W czerwcu 1926 jednostka została skadrowana i przemianowana na kadrę 10 Batalionu Sanitarnego[3].

29 stycznia 1927 ogłoszono wcielenie do batalionu 23 lekarzy i jednego aptekarza, którzy 9 grudnia 1926 zostali mianowani podporucznikami w rezerwie, w korpusie oficerów sanitarnych ze starszeństwem z 1 lipca 1925[4].

17 marca 1927 ogłoszono wcielenie do batalionu 13 podlekarzy i 6 oficerów sanitarnych (grupy administracji), którzy 13 stycznia 1927 zostali mianowani podporucznikami w rezerwie, w korpusie oficerów sanitarnych ze starszeństwem z 1 lipca 1925[5].

W 1928 w Kadrze 10 batalionu sanitarnego pełniło służbę tylko dwóch oficerów administracyjnych (działu sanitarnego): kapitan Tadeusz Bromowicz (komendant kadry) i porucznik Adam Winogrodzki[6].

Z dniem 1 lipca 1931 minister spraw wojskowych wcielił Kadrę 10 batalionu sanitarnego, bez zmiany nazwy i zadań, do Szpitala Okręgowego Nr X w Przemyślu. Jednocześnie zwiększył skład osobowy szpitala o skład osobowy kadry[7].

Organizacja batalionu

W skład batalionu wchodziła:

  • drużyna dowódcy batalionu,
  • trzy kompanie sanitarne,
  • kadra batalionu zapasowego,
  • warsztat sanitarno-techniczny.

Każda z kompanii sanitarnych składała się z drużyny dowódcy i czterech plutonów. Pluton liczył dwie drużyny po dwie sekcje sanitarne. Dwa plutony z każdej kompanii były wydzielone do służby w szpitalu okręgowym i w szpitalach rejonowych[1]. Szpital okręgowy dysponował trzema plutonami, a każdy z trzech szpitali rejonowych – jednym plutonem obsługi sanitarnej[8].

Żołnierze batalionu

Dowódcy batalionu
  • ppłk lek. dr Ludwik Sojka (1 X 1922 - 1924[9])
  • mjr san. Eustachy Michał Niemczycki (od VI 1926[10])
Zastępca dowódcy batalionu
  • mjr lek. Wojciech Wydra (od 1 X 1922[9])

Uwagi

  1. Początkowo batalion nosił numer rzymski „X”, odpowiadający numerowi Okręgu Korpusu Nr X na obszarze, którego stacjonował}[1].

Przypisy

  1. a b Almanach 1923 ↓, s. 103.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 14 października 1922, s. 784.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 28 czerwca 1926, s. 198, 201.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1927, s. 23.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927, s. 84-86.
  6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 708.
  7. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 15 z 30 maja 1931, poz. 183.
  8. Almanach 1923 ↓, s. 104, 107.
  9. a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1073.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 28 czerwca 1926, s. 198.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).