10 Batalion Sanitarny
Historia | |
Państwo | II Rzeczpospolita |
---|---|
Sformowanie | 1922 |
Rozformowanie | 1926 |
Tradycje | |
Kontynuacja | Kadra 10 Batalionu Sanitarnego Kadra Zapasowa 10 Szpitala Okręgowego |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk lek. Ludwik Sojka |
Organizacja | |
Dyslokacja | Przemyśl |
Rodzaj sił zbrojnych | wojsko |
Rodzaj wojsk | służba zdrowia |
Podległość | Dowództwo Okręgu Korpusu Nr X |
10 Batalion Sanitarny (10 bsan)[a] – oddział służby zdrowia Wojska Polskiego II RP.
Historia batalionu
10 Batalion Sanitarny został sformowany jesienią 1922 w Przemyślu. Z dniem 1 października 1922 do nowego oddziału otrzymali przeniesienia pierwsi oficerowie sanitarni[2].
W czerwcu 1926 jednostka została skadrowana i przemianowana na kadrę 10 Batalionu Sanitarnego[3].
29 stycznia 1927 ogłoszono wcielenie do batalionu 23 lekarzy i jednego aptekarza, którzy 9 grudnia 1926 zostali mianowani podporucznikami w rezerwie, w korpusie oficerów sanitarnych ze starszeństwem z 1 lipca 1925[4].
17 marca 1927 ogłoszono wcielenie do batalionu 13 podlekarzy i 6 oficerów sanitarnych (grupy administracji), którzy 13 stycznia 1927 zostali mianowani podporucznikami w rezerwie, w korpusie oficerów sanitarnych ze starszeństwem z 1 lipca 1925[5].
W 1928 w Kadrze 10 batalionu sanitarnego pełniło służbę tylko dwóch oficerów administracyjnych (działu sanitarnego): kapitan Tadeusz Bromowicz (komendant kadry) i porucznik Adam Winogrodzki[6].
Z dniem 1 lipca 1931 minister spraw wojskowych wcielił Kadrę 10 batalionu sanitarnego, bez zmiany nazwy i zadań, do Szpitala Okręgowego Nr X w Przemyślu. Jednocześnie zwiększył skład osobowy szpitala o skład osobowy kadry[7].
Organizacja batalionu
W skład batalionu wchodziła:
- drużyna dowódcy batalionu,
- trzy kompanie sanitarne,
- kadra batalionu zapasowego,
- warsztat sanitarno-techniczny.
Każda z kompanii sanitarnych składała się z drużyny dowódcy i czterech plutonów. Pluton liczył dwie drużyny po dwie sekcje sanitarne. Dwa plutony z każdej kompanii były wydzielone do służby w szpitalu okręgowym i w szpitalach rejonowych[1]. Szpital okręgowy dysponował trzema plutonami, a każdy z trzech szpitali rejonowych – jednym plutonem obsługi sanitarnej[8].
Żołnierze batalionu
- Dowódcy batalionu
- Zastępca dowódcy batalionu
- mjr lek. Wojciech Wydra (od 1 X 1922[9])
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b Almanach 1923 ↓, s. 103.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 14 października 1922, s. 784.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 28 czerwca 1926, s. 198, 201.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1927, s. 23.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927, s. 84-86.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 708.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 15 z 30 maja 1931, poz. 183.
- ↑ Almanach 1923 ↓, s. 104, 107.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1073.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 28 czerwca 1926, s. 198.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1923. [dostęp 2016-06-05].
- Rocznik Oficerski 1924. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1924. [dostęp 2016-06-11].
- Rocznik Oficerski 1928. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1928. [dostęp 2016-06-11].
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).